Ik gebruik een medicijn dat goed helpt waarvoor het bedoeld is, maar het heeft als bijwerking dat mijn bloeddruk plotseling sterk daalt wanneer ik 'n sprintje trek of snel 'n trap op rees. 

Dat gebeurde toen ik zondagmiddag 17nov met de sprinter van LeidenLammenschans aankwam in UtrechtCS; vanaf het perron kon ik zien dat mijn aansluiitende intercity al klaarstond op het tegenoverliggende perron. Je bedrijpt het al: Toen ik de trap op gereesd was en aankwm in de centrale hal van CS werd mijn blikveld eerst nevelig en daarna zwart. Ik kon me nog net vastgrijpen aan een-of-andere paal, anders was ik onderuit gegaan.Het is echt altijd 'n onprettige ervaring. 
Op dat moment vroeg een toegesnelde, aandachtige conducteur me “Gaat het meneer?” Ik vertelde kort dat ik door weggevallen bloeddruk niet kon doorlopen. Hij hield me even vast bij de arm en haalde toen een doos dropjes voor de dag - met zout om de bloeddduk op peil te krijgen; ik moest er van hem per se ‘een stuk of vijf-zes nemen’.  Bizonder attent en sympathiek.

Een half minuutje later was ik alweer ‘de ouwe’ (nou ja, ik word op 2 dec. 73...) en uiteindelijk heb ik m'n trein naar Nijmegen nog gewoon gehaald!

Of de dropjes daaraan hadden bijgedragen is van minder belang dan de opmerkzaamheid en vriendelijke aandacht van de NSconducteur. 
Hartelijk bedankt!!, meneer de conducteur. 

PeterK  -  Nijmegen