Heb je niet iets van een pas bij je, die in korte lijnen je beperking aangeeft?
Officieel geldt "In al onze treinen vind je zogenaamde priority seats. Deze zijn met voorrang bedoeld voor mensen die moeilijk kunnen lopen of staan. Bijvoorbeeld mensen met een (mobiliteits)beperking, ouderen en zwangere vrouwen."
Aangezien u geen zichtbare beperking hebt denk ik dat u een verklaring van een medisch specialist moet kunnen overleggen waarin vermeld wordt dat staan in trein of bus voor u geen optie is. Anders is het oncontroleerbaar.
Goedemorgen Nikitatimmer2 en welkom bij de NS Community.
Het spijt me om te lezen dat treinreizen voor jouw zo veel lastiger is. Ik moet echter bekennen dat ik de reacties van reizigers wel begrijp. Priority seats zijn in eerste instantie bedoeld voor reizigers die moeilijk kunnen lopen of staan, zoals mensen met een mobiliteits- of visuele beperking, ouderen en zwangere vrouwen. Het is natuurlijk niet juist om aannames te maken, vandaar dat we ook informeren dat er niet zichbare beperkingen zijn, maar ik kan me ook goed voorstellen dat het voor een reiziger geloofwaardig moet zijn om een zitplaats op te geven.
Aan de andere kant snap ik echter ook dat jij liever niet aan een willekeurig ander persoon uitlegt wat jou is overkomen waardoor je een zitplaats nodig hebt. Het beste advies wat ik dan kan geven is om dit wel tot op zekere hoogte te doen bij treinpersoneel. Juist ons treinpersoneel zou daar begrip voor moeten hebben. Een pasje of iets dergelijks om jouw beperking te kunnen onderbouwen, zoals Aar suggereert, zou daarin kunnen helpen.
Goedemorgen Nikitatimmer2 en welkom bij de NS Community.
Het spijt me om te lezen dat treinreizen voor jouw zo veel lastiger is. Ik moet echter bekennen dat ik de reacties van reizigers wel begrijp. Priority seats zijn in eerste instantie bedoeld voor reizigers die moeilijk kunnen lopen of staan, zoals mensen met een mobiliteits- of visuele beperking, ouderen en zwangere vrouwen. Het is natuurlijk niet juist om aannames te maken, vandaar dat we ook informeren dat er niet zichbare beperkingen zijn, maar ik kan me ook goed voorstellen dat het voor een reiziger geloofwaardig moet zijn om een zitplaats op te geven.
Aan de andere kant snap ik echter ook dat jij liever niet aan een willekeurig ander persoon uitlegt wat jou is overkomen waardoor je een zitplaats nodig hebt. Het beste advies wat ik dan kan geven is om dit wel tot op zekere hoogte te doen bij treinpersoneel. Juist ons treinpersoneel zou daar begrip voor moeten hebben. Een pasje of iets dergelijks om jouw beperking te kunnen onderbouwen, zoals Aar suggereert, zou daarin kunnen helpen.
Bijzondere reactie dit.
Priority seats zijn in eerste instantie bedoeld voor reizigers die moeilijk kunnen lopen of staan
Het gaat dan toch om moeilijk kunnen staan in die specifieke situatie? Veel ouderen kunnen prima staan, alleen niet in een rijdende trein, want daar zijn ze niet stabiel genoeg voor. Mogen zij dan ook geen gebruik maken van de stoelen?
Het is hier duidelijk dat zij niet kan staan, dus zij heeft recht op die stoel. Dat er reizigers zijn die weigeren op te staan is al erg, maar dat een conducteur niet ingrijpt is helemaal belachelijk. Bijna net zo belachelijk als vragen van een reiziger om te onderbouwen dat hij/zij recht heeft op een zitplaats.
ik kan me ook goed voorstellen dat het voor een reiziger geloofwaardig moet zijn om een zitplaats op te geven.
Een reactie als dit is erg pijnlijk voor iemand met een beperking, @Stijn NS.
Een gemiste kans voor de NS. Beetje jammer van jullie diversiteitsbeleid. Mooie woorden, bitter weinig daden.
Ik ben het er mee eens dat het een pijnlijk statement is, maar dit is wel de realiteit. Het is een vrij reële situatie dat een reiziger die op een stoel zit die plaats niet zomaar gaat verlaten als hij of zij geen aanleiding heeft om te denken dat het een terechte vraag is. En zelfs als dat wel het geval is zullen er genoeg reizigers zijn die alsnog blijven zitten. Vind ik dat oké? Absoluut niet, maar ik baseer mijn reactie niet op een utopie, maar op de werkelijkheid.
Vandaar ook het advies om treinpersoneel te benaderen. Die zou inderdaad moeten helpen hierin. En het is ook absoluut niet oké dat een conducteur weigert om te helpen of zelfs iemand ‘liever de grond in trapt’.
Officieel geldt "In al onze treinen vind je zogenaamde priority seats. Deze zijn met voorrang bedoeld voor mensen die moeilijk kunnen lopen of staan. Bijvoorbeeld mensen met een (mobiliteits)beperking, ouderen en zwangere vrouwen."
Aangezien u geen zichtbare beperking hebt denk ik dat u een verklaring van een medisch specialist moet kunnen overleggen waarin vermeld wordt dat staan in trein of bus voor u geen optie is. Anders is het oncontroleerbaar.
Met ‘moeilijk lopen of staan’ kun je alle kanten op. Wanneer je ervaring hebt met in drukte flauwvallen, kun je ook moeilijk lopen of staan want je hangt tegen een medepassagier of ligt op de grond. Feit is dat bij een onzichtbare beperking je voor je zelf moet opkomen en je bijna nooit geloofd wordt. Ooit sommeerde een oudere dame mij om op te staan voor haar. Ik pakte mijn krukken onder de stoel vandaan en wilde staan. Toen mocht ik ineens blijven zitten.
Misschien een tip voor @Nikitatimmer2 neem een wandelstok mee of doe een geprinte tekst in een hoesje (u ziet het niet aan mij, maar ik kan niet lang staan, mag ik op deze stoel zitten?) en laat de tekst zien. Ga niet in discussie.
En @tamzin een vouwfiets mag dus wel op een priority plaats, die kan niet lopen. (Maar een paar plaatsen bezet in de hele coupé en iemand had juist op de zitting van priority stoel een vouwfiets gestald).
Ik ben het er mee eens dat het een pijnlijk statement is, maar dit is wel de realiteit. Het is een vrij reële situatie dat een reiziger die op een stoel zit die plaats niet zomaar gaat verlaten als hij of zij geen aanleiding heeft om te denken dat het een terechte vraag is. En zelfs als dat wel het geval is zullen er genoeg reizigers zijn die alsnog blijven zitten. Vind ik dat oké? Absoluut niet, maar ik baseer mijn reactie niet op een utopie, maar op de werkelijkheid.
Vandaar ook het advies om treinpersoneel te benaderen. Die zou inderdaad moeten helpen hierin. En het is ook absoluut niet oké dat een conducteur weigert om te helpen of zelfs iemand ‘liever de grond in trappen’.
Jij gaat er hierbij vanuit dat de reiziger die op die priority plaats zit daar terecht op zit. Ik let er op om daar niet zomaar te gaan zitten (al zou ik daar met mijn onzichtbare beperking wel mogen zitten). Mijn ervaring is dat men daar gewoon neerploft zonder te kijken. Net als men al pratende met een groep neerploft in de stiltecoupé of weigert een tas van de stoel te halen in een drukke trein. Velen vinden dat zij het recht hebben op een zitplaats en als zij eenmaal zitten dan gaan ze echt niet meer opstaan vanwege regels.
Nee, ik ging juist uit van de situatie zoals jij hem beschrijft. Dat zelfs reizigers die onterecht op die plek zitten niet (zomaar) hun plaats zullen afstaan.
Ik ben het er mee eens dat het een pijnlijk statement is, maar dit is wel de realiteit. Het is een vrij reële situatie dat een reiziger die op een stoel zit die plaats niet zomaar gaat verlaten als hij of zij geen aanleiding heeft om te denken dat het een terechte vraag is. En zelfs als dat wel het geval is zullen er genoeg reizigers zijn die alsnog blijven zitten. Vind ik dat oké? Absoluut niet, maar ik baseer mijn reactie niet op een utopie, maar op de werkelijkheid.
Vandaar ook het advies om treinpersoneel te benaderen. Die zou inderdaad moeten helpen hierin. En het is ook absoluut niet oké dat een conducteur weigert om te helpen of zelfs iemand ‘liever de grond in trapt’.
U vertekent hier uw eigen reactie. U schreef:
Ik moet echter bekennen dat ik de reacties van reizigers wel begrijp.
U bracht begrip op voor de reacties en dus vond u het kennelijk wel ‘oké’. Ook heb ik geen woord van afkeuring gelezen over het gedrag van de conducteur. Treinpersoneel dient te helpen zonder dat je je hele medische dossier op tafel hoeft te leggen. Het is niet aan jou om te bewijzen dat je recht hebt op een zitplaats, zoals je ook niet iedere keer hoeft te bewijzen dat je niet kunt lopen als je om reisassistentie vraagt.
In een ander topic wordt wel duidelijk dat topicstarter zelf ook geen rekening houdt met anderen.
In een ander topic wordt wel duidelijk dat topicstarter zelf ook geen rekening houdt met anderen.
Bedoel je dit topic?
Of dit topic? https://www.spoorpro.nl/personeel/2022/02/02/oud-machinist-die-ptss-kreeg-na-treinsuicide-ik-zag-overal-een-gevaar-in/
of
https://www.letselschademagazine.nl/aansprakelijkheid-voor-psychisch-letsel-burnout/hof-adam-290909-ptss-hoofdconducteur-ns-gebrekkige-nazorg-aansprakelijkheid-7658-en-7611
of
https://www.vpro.nl/argos/lees/nieuws/2020/spoorpersoneel-worstelt-met-aanrijdingen.html
zoiets als..:
Wat een verbazingwekkende reactie, in een ander topic wil je graag dat mensen rekening met jou houden maar vervolgens geeft je hier duidelijk aan schijt aan anderen te hebben in het geval van mondkapjes en risico op ernstig ziekworden.
Ik denk dat je nog maar eens goed moet nadenken over wat je hier zegt waarbij je geen boodschap hebt aan een ander en vervolgens wel wilt dat die ander rekening houdt met jou.
Vandaar ook het advies om treinpersoneel te benaderen. Die zou inderdaad moeten helpen hierin. En het is ook absoluut niet oké dat een conducteur weigert om te helpen of zelfs iemand ‘liever de grond in trapt’.
Het probleem is natuurlijk dat een conducteur niet kan controleren.of de betrokkene echt medische redenen heeft of niet. Ik kan.prima staan maar ik kan natuurlijk ook de conducteur benaderen en zeggen dat ik een zware hartkwaal hebt als ik geen zin heb om een uur te staan. Het is dus logisch dat je enige vorm van bewijs moet overleggen als je beperking onzichtbaar is. Dat zelfde gold destijds ook voor mensen die om medische redenen geen mondkapje konden dragen.
Ik moet echter bekennen dat ik de reacties van reizigers wel begrijp.
U bracht begrip op voor de reacties en dus vond u het kennelijk wel ‘oké’. Ook heb ik geen woord van afkeuring gelezen over het gedrag van de conducteur. Treinpersoneel dient te helpen zonder dat je je hele medische dossier op tafel hoeft te leggen. Het is niet aan jou om te bewijzen dat je recht hebt op een zitplaats, zoals je ook niet iedere keer hoeft te bewijzen dat je niet kunt lopen als je om reisassistentie vraagt.
Dus jij vindt dat iedereen maar op wat hij/zij verteld gelooft moet worden, dan hebben we straks een trein vol staande mensen die iets mankeren wat niet te zien is want zo werkt het helaas in NL.
En daarbij moet je maar eens kijken wat TS in het topic over mondkapjes zegt welke aangehaald is, na de opmerking van TS daar kunnen we dit topic beter verder links laten liggen.
Ik heb een evenwicht stoornis (wist ik tot voor kort eigenlijk ook nog niet!) waarbij lopen of bewegen geen enkel probleem is.
Bij stil moeten staan (al is het maar in de rij voor een kassa ergens) voelt het eigenlijk al niet goed, en ga/moet ik al snel ergens eventjes zitten of tegenaan leunen. Supermarkt personeel “gaat het meneer?” Ja hoor, ik stap zo weer op de fiets!
Een stoel in een trein of bus (vol met studenten en zo) ‘vragen/opeisen’ is dan een heel goed idee.
Maar ja wie ben ik? Wankele Robert… schijt aan, bewijs het maar! Dan wordt het op de grond zitten inderdaad.
Sign of the times, maar die overvolle treinen (veel te kort rond de brede spits) kan wel iets aan gedaan worden toch? Dat gaan we per 3 of 10 oktober regelen…
Lieve mensen heb veel reacties gehad sommige positief en sommige negatief zegt mij genoeg hoeveel we nog moeten leren… Ik heb een ns medewerker gesproken aan de telefoon die heeft gezegt dat beperkingen zichtbaar en onzichtbaar recht hebben op die stoel je hoeft niks aan te tonen want je vraagt niet zomaar voor die stoel.. ik doe dit wel gewoon uit fatsoen.
Ik heb een pasje bij dat ik niet lang kan staan en een pasje met "ik heb ptss" met uitleg..
Hoe langer ik sta hoe paniekiger ik word.. als ik zit heb ik "overzicht" als ik sta gaat het mis. Ik heb al sinds mn 12e een pasje met ptss maar helaas denken mensen dat het nep is terwijl het van een wettelijke organisatie is die ook "uniform" ptss begeleid.. maar goed dus voor alle mensen hier pasje heb ik. Uitleg staat achter op..
Helaas zijn het vaak jongeren die niet opstaan terwijl ik zelf altijd opsta ondanks mn eigen beperkingen.. en ja jongens ik liep vorig jaar met krukken zelfs toen stond niemand op... zegt genoeg hoe egoïstisch we zijn.. ik kan 5 max 10 minuten staan voor het fout gaat. En ik gun een ander mijn paniekaanval niet. Laatst gehad gelukkig een vrouw gehad die me rustig hielt anders weet ik niet wat ik gedaan had.. mensen keken me aan alsof ik gek was en dat doet misschien nog wel het meeste zeer. Mensen kennen het niet en dus doen ze net alsof dat het niet bestaat…
en ja over die mondkapjes sorry maar zn mondkapje zorgt er ook voor dat ik een paniekaanval krijg. Ik ben als kind verkracht en de dader drukte mijn mond dicht waardoor ik dit dus associeer met een mondkapje. Vanaf de begin van de corona had ik een pasje voor vrijstelling.. het ging mij er om dat die topic starter oordeelt zonder te vragen en er meteen vanuit gaat dat mensen tegen mondkapjes zijn ipv even te vragen waarom ze geen mondkapje op kunnen. Er zijn er genoeg die het niet KUNNEN maar wel Willen.… en ik zei alleen dat mevrouw niet moest oordelen aangezien er ook super veel mensen zijn die geen mondkapje kunnen dragen en dat ik en ook andere mensen zichzelf niet gaan "pijnigen" om een mondkapje op te doen.. die mevrouw moet ook snappen dat niet iedereen een mondkapje op kan en zei ik alleen.. even beter lezen
Robert vervelend om te horen dat je dit hebt. Ik herken dit van jou als kind gelukkig logopedie voor gehad en is goed gekomen maar wat heftig dat ze jou zelfs niet laten zitten.. ik zit vaak in die dubbel dekker treinen op de trap als er geen plek is. Op de grond zitten doe ik waar kan ook. Alleen loop je dat het risico dat mensen op je voet gaan staan en zelfs op je enkel.. doet nog steeds pijn als ik er aan denk haha..
Hopelijk heb ik het een beetje kunnen uitleggen.
Heb je niet iets van een pas bij je, die in korte lijnen je beperking aangeeft?
Heb ik dank
Goedemorgen Nikitatimmer2 en welkom bij de NS Community.
Het spijt me om te lezen dat treinreizen voor jouw zo veel lastiger is. Ik moet echter bekennen dat ik de reacties van reizigers wel begrijp. Priority seats zijn in eerste instantie bedoeld voor reizigers die moeilijk kunnen lopen of staan, zoals mensen met een mobiliteits- of visuele beperking, ouderen en zwangere vrouwen. Het is natuurlijk niet juist om aannames te maken, vandaar dat we ook informeren dat er niet zichbare beperkingen zijn, maar ik kan me ook goed voorstellen dat het voor een reiziger geloofwaardig moet zijn om een zitplaats op te geven.
Aan de andere kant snap ik echter ook dat jij liever niet aan een willekeurig ander persoon uitlegt wat jou is overkomen waardoor je een zitplaats nodig hebt. Het beste advies wat ik dan kan geven is om dit wel tot op zekere hoogte te doen bij treinpersoneel. Juist ons treinpersoneel zou daar begrip voor moeten hebben. Een pasje of iets dergelijks om jouw beperking te kunnen onderbouwen, zoals Aar suggereert, zou daarin kunnen helpen.
Ik kan helaas ook niet lang staan zonder een paniekaanval te krijgen. Is voor mij maar ook andere reizigers niet fijn.
In een ander topic wordt wel duidelijk dat topicstarter zelf ook geen rekening houdt met anderen.
Als je dan ook eens beter zou lezen.. ik wil mevrouw duidelijk maken dat er mensen zijn die geen mondkapje kunnen dragen en dat ze geen schijt hebben aan de regels er waren uitzonderingen en die waren in die tijd legaal.. iemand met bijvoorbeeld copd die geen mondkapje op kon gaat er geen 1 opzetten als er een ander met een risico groep binnen komt want dat zet die gene zich ik eigen problemen. Net als ik dus ik ga mezelf niet kwellen..
Vandaar ook het advies om treinpersoneel te benaderen. Die zou inderdaad moeten helpen hierin. En het is ook absoluut niet oké dat een conducteur weigert om te helpen of zelfs iemand ‘liever de grond in trapt’.
Het probleem is natuurlijk dat een conducteur niet kan controleren.of de betrokkene echt medische redenen heeft of niet. Ik kan.prima staan maar ik kan natuurlijk ook de conducteur benaderen en zeggen dat ik een zware hartkwaal hebt als ik geen zin heb om een uur te staan. Het is dus logisch dat je enige vorm van bewijs moet overleggen als je beperking onzichtbaar is. Dat zelfde gold destijds ook voor mensen die om medische redenen geen mondkapje konden dragen.
Klopt idd daarom had ik voor beide bewijs
Ik heb een evenwicht stoornis (wist ik tot voor kort eigenlijk ook nog niet!) waarbij lopen of bewegen geen enkel probleem is.
Bij stil moeten staan (al is het maar in de rij voor een kassa ergens) voelt het eigenlijk al niet goed, en ga/moet ik al snel ergens eventjes zitten of tegenaan leunen. Supermarkt personeel “gaat het meneer?” Ja hoor, ik stap zo weer op de fiets!
Een stoel in een trein of bus (vol met studenten en zo) ‘vragen/opeisen’ is dan een heel goed idee.
Maar ja wie ben ik? Wankele Robert… schijt aan, bewijs het maar! Dan wordt het op de grond zitten inderdaad.
Sign of the times, maar die overvolle treinen (veel te kort rond de brede spits) kan wel iets aan gedaan worden toch? Dat gaan we per 3 of 10 oktober regelen…
Heftig om te horen dat je zn stoornis hebt zeg!! Wat naar dat ook jij iets moet opeisen en dat je dan op de grond moet zitten omdat niemand nog opstaat... sorry om te horen! Hopelijk gaat dit ooit voor jou ook beter!.. ik neem zelfs mijn medische dossier mee als bewijs toch niet normaal meer dat je privé gegevens moet meenemen..
Ik schrik echt van de reacties hier. Als iemand vraagt om een zitplek, doet deze persoon dat niet zonder reden. Het is niet gemakkelijk om een wildvreemde te vragen om iets voor je te doen. Niet alle beperkingen zijn zichtbaar en niet alle beperkingen zijn van fysieke aard. Daar hoef je geen verantwoording over af te leggen. Ik vind het een kwestie van goed fatsoen om op te staan wanneer iemand aangeeft een zitplek nodig te hebben. Eigenlijk is het al bizar dat het schijnbaar nodig was om hier priority seats voor aan te wijzen. Iedereen zou moeten opstaan, wanneer je ziet dat iemand een zitplaats nodig heeft of als iemand hierom vraagt en jijzelf wel instaat bent om te staan. Zorg een beetje voor elkaar mensen!
Ik zie dat dit een oud topic is maar reageer voor iedereen met een soort gelijke probleem die dit leest: Gewoon vragen en als er wordt gevraagd waarom "ik heb een beperking waardoor ik niet kan staan". Je hoeft niet uit te leggen wat voor beperking. En zeker als je ervaring hebt dat mensen dit niet begrijpen, zou ik dat ook niet doen. Als er toch wordt doorgevraagd, kap het gesprek dan beleefd af door aan te geven dat je het moeilijk vind om hierover te praten. Misschien aangevuld met dat het niet makkelijk was om deze vraag te stellen en je echt niet voor niets een zitplek vraagt. Schaam je vooral niet, er zijn zat mensen die ergens mee worstelen.
Ik zou het zelf vreselijk vinden als ik zou zitten, niet wetende dat jij de zitplek nodig hebt en blij zijn dat je het me vroeg! En gelukkig zijn er heel veel mensen die zo denken.
Goed beschreven, Floor. Helemaal mee eens.
Er is echter wel een ‘gevaar’ aan het antwoorden op een oud draadje: de vraagsteller in kwestie had zich tegelijkertijd in andere onderwerpen laten kennen als iemand die schijt heeft aan regels, conducteurs en passagiers in het algemeen. Sterker nog: in dit draadje hebben de moderators behoorlijk lopen wieden. Het verhaal over deze specifieke zaak komt nu dus vervormd over.
