Skip to main content
Naar NS.nl

Vrijdag 15 maart was ik in Maastricht in de intercity gestapt van 09.01 uur. Nog geen halfuur daarna kregen we een aanrijding. Ik zat redelijk voorin. Hoorde ineens een klap, daarna een hoop lawaai (geratel) en voelde van alles onder me door glijden waarvan je weet, dat is niet goed. Vervolgens kwam de trein abrupt tot stilstand. De schrikreactie was enorm. Er werd omgeroepen dat er een fatale aanrijding met een persoon had plaatsgevonden. Lange vertraging, we werden geëvacueerd en konden onze reis vervolgen of afbreken (voor mij het laatste).Ik heb er een paar dagen echt last van gehad. Hoorde steeds die akelige geluiden weer in mijn hoofd en beleefde het opnieuw. Het gaat nu wat beter weer, maar ik heb het wel echt een plek moeten geven. In het nieuws hoor je toch vaak dat er aanrijdingen met de trein plaatsvinden. Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt en die hier ook nog langer last van hadden?

Wat ik ook lastig vind, is dat je op het internet nergens terug kunt vinden in het nieuws wat er nou precies gebeurd is. Er staat alleen online dat het treinverkeer een aantal uren heeft stilgelegen. Verder niets over de aard van de aanrijding. Was het een ongeluk bij een spoorwegovergang, iemand die nog net dacht te kunnen oversteken of was het iemand die zichzelf opzettelijk van het leven heeft beroofd? Het verandert natuurlijk niets aan de uitkomst, maar voor het verwerkingsproces helpt dit misschien om het sneller een plekje te geven. Ik had echt behoefte om hier meer informatie over te krijgen. In andere gevallen lees ik soms op internet wel meer details. Is het misschien zo dat ze dat alleen vrijgeven als het echt een ongeluk is bij een spoorwegovergang en dat als het gaat om zelfdoding, er geen informatie over vrijgegeven wordt?

In ieder geval top hoe alle hulpverleners, conducteurs en machinist dit soort situaties aanpakken en oplossen, voor hen is dit vele malen heftiger. Diep respect, in het speciaal voor de machinist die zo’n aanrijding voor zijn neus ziet gebeuren en niet meer op tijd kan remmen.

Meer informatie over de toedracht gaan niet gedeeld worden. Wel wil ik je adviseren om even contact op te nemen met de klantenservice voor nazorg. 

Ik heb helaas twee keer een aanrijding met persoon mogen meemaken als reiziger. Zeker de eerste keer was een behoorlijk heftige ervaring en daar heb ik nog wel even last van gehad.

Bij mij hielp het wel dat het op een plek was waar ik dagelijks langs kwam, dus na een paar dagen was het onprettige gevoel bij een snelremming wel weg. Teveel gaan zitten zoeken naar de toedracht raad ik wel af, dan blijf je er in je hoofd alleen maar mee bezig. Het moet vooral even slijten, maar vergeten doe je zoiets niet snel.

Ik geloof dat er bewust zo weinig mogelijk ruchtbaarheid aan gegeven wordt, vooral om eventueel labiele personen niet op ideeën te brengen.

Eerder werd bij een aanrijding ook nader gespecificeerd of het om een persoon, dier of voertuig ging. Tegenwoordig wordt nog enkel de term ‘aanrijding’ gebruikt om de stremming aan te geven. 

Ik denk dat het ook ermee te maken heeft of er alleen letsel was, wat ik zie dat in diverse artikelen van andere aanrijdingen wel een oorzaak wordt genoemd. Bij bijvoorbeeld onbewaakte overwegen wordt dit breder in de media gezet heb ik het idee. Dus het ligt er echt aan wat er gebeurd is.

Denk verder dat wat @dorae_mon zegt hier ook een rol in speelt.

Ik zou je ook aanraden niet verder te zoeken en voor verwerking er bv met de klantenservice over in gesprek te gaan en te kijken wat voor jou helpt qua verwerking. Ik denk dat de oorzaak weten in geval van een aanrijding niet helpend is.

Aanrijdingen komen vrijwel dagelijks voor. De driemaal dat een trein waarin ik reisde een aanrijding had staan me nog levendig bij. De ervaringen verschilden nogal. Het maakt veel uit of je voorin zit of verder naar achter. Tweemaal aan het begin van een lange reis van Zuid-Limburg naar Groningen, de eerste keer in een verder lege wagon achter de locomotief vlak na Roermond, de tweede kort vóór Roermond. Elke keer was een schok, maar die relativeerde ik door te denken aan de machinist, de conducteur en daarnaast aan al het personeel van politie, brandweer et cetera.
De meeste reizigers wachten gelaten af tot ze verlost worden. Dat neemt overigens steeds meer tijd in beslag. De eerste keer (1993) duurde het drie kwartier, de tweede keer (2013) anderhalf uur en de laatste keer (2019) twee uur. Aan nazorg dacht ik niet, dat was meer iets voor de machinist. Je druk maken over vertraging of een gemiste afspraak doe je dan ook niet.

Lijkt mij voor de sfeer op het forum nou niet de bedoeling dat hier iedereen zijn ervaringen gaat plaatsen met dit onderwerp. Ik denk dat er nu genoeg gezegd en verduidelijkt is voor TS. Derhalve graag een slotje op dit topic. 

Reageer


Voorwaarden