Een vreemd incident meegemaakt met een NS-machinist. Zondag 12 maart vertrok ik om 17.35u. vanuit Amsterdam CS met de NS Intercity richting Vlissingen (ritnummer 2258, treinstel 8614 [?]). Ik moest in Haarlem uitstappen met de (ijdele) hoop een aansluitende trein naar Spaarnwoude te pakken, een bestemming die ik op Amsterdam CS net had gemist. Ik had wat spullen bij mij voor de opslag. Omdat ik met deze bagage drukte wou vermijden ging ik voor aankomst in Haarlem alvast naar de uitgang. Op enig moment ietwat uit balans gebracht door een niet kaarsrecht stuk van het spoor tikte ik met een statief achtig object tegen de wand (niet de deur) van de ruimte waar de machinist zich in bevond. Onmiddellijk zwaaide de deur open van de machinisten cabine hoewel de trein in volle vaart door reed, deze machinist wilde blijkbaar weten wat er aan de hand was. Ik legde uit dat bagage contact had gemaakt met de wand maar dat het niet nog eens zou gebeuren. Deze toezegging was niet voldoende voor de machinist. In een bizarre anderhalve minuut sommeerde deze machinist mij te gaan zitten in de aangrenzende coupe. Door mijn suggestie dat het ‘balcon’ bij de uitgang toch ook door reizigers wordt gebruikt, bijv. staand of zittende bij een volle trein en dat ik nog nooit gehoord van een voorschrift dat er tijdens de rit zich geen reizigers mochten ophouden in de deze ruimte ontspon zich een discussie. Al die tijd keek ik als in een film door de open deur van de cabine naar het voorbijflitsende spoor; de machinist keek af en toe naar het spoor maar had de meeste aandacht voor mijn tegensputterende persoon. De machinist gaf aan dat we er nog lang over zouden kunnen discussiëren maar dat ik gewoon moest gaan zitten anders deen soort dreigement als ‘de trein stopzetten’ of iets in die trant]. Op dat punt aangekomen besloot ik maar weer braaf te gaan zitten met al mijn bagage en om maar niet te provoceren in Haarlem vooral niet als eerste passagier de trein te verlaten…
Al met al een vervelende en eigenlijk ook wel vernederende ervaring. Ik snap wel dat ik de “Algemene Voorwaarden voor het vervoer van Reizigers en Handbagage van de Nederlandse Spoorwegen (AVR-NS)” heb te aanvaarden wanneer ik met de trein reis, maar dit gedrag van de machinist kwam toch wel als willekeur over. Menig maal moest ik op het balcon in het voorste gedeelte van de trein reizen vanwege overvolle trein en ik denk toch dat iedereen weet dat er in die ruimte bepaald geen bibliotheekstilte in acht wordt genomen; ook wordt er dan volop tegen de wand geleund (hiertoe ook wel uitgenodigd door de metalen steunen op die wand) met alle tik, schop en klop geluiden van dien.
Er zal toch ook wel een protocol zijn dat een machinist niet als een geïrriteerde vader tijdens een lange rit met de auto met lastige kinderen op de achterbank achterom loopt te kijken om deze ruziemakers vermanend toe te spreken (met als mogelijke consequentie dat het hele gezin op de begraafplaats belandt ipv de vakantiebestemming).
Vreemde ook dat de machinist in deze omstandigheden zomaar zijn deur opende, op deze manier komt een kwaadwillende zo in de cabine. Ik zou denken dat voordat je ook maar denkt aan deze deur te openen een van de conducteurs naar voren roept.
Ergens in mijn hoofd spookt wel de gedachte dat deze goede man met dit knorrige temperament en korte lontje eigenlijk ongeschikt is voor dit machinisten vak en misschien wel tegen een burn-out of breakdown aan zit, kan ook zijn dat de man zo ervaren is dat hij zich als routinier een paar vrijheden meent te kunnen permitteren; laten we hopen dat dit voorbarige conclusies zijn.
Heb ook wel eens meegemaakt dat iemand die op de trap zat na elk station even op de deur klopte. Bleek een soort van lucky charm te zijn zoals mensen ook wel eens doen als ze in het vliegtuig stappen; het vliegtuig in de luchtsluis even aanraken 