Vandaag nam iemand plaats tegenover me in de trein. Normaal zeg ik dan hoi maar deze persoon ontweek angstvallig oogcontact om er maar zeker van te zijn dat ze niets hoefde te zeggen. Direct daarna werd de telefoon erbij gepakt net zoals alle andere medereizigers in de trein.
Dat bracht me op een idee. Waarom, naast de stilte coupe, geen coupe waarbij je open staat voor een spontaan gesprek. Geen verplichtingen maar de optie tot een gesprek open houden.
Pas dan begint mijn brein echt te ratelen. In de coupe zou je het aangaan van een gesprek of ontmoeting zelf kunnen aanmoedigen. Dit door af en toe een leuke actie op te tuigen, een soort verrassing voor de mensen die zich nog wel open stellen voor een gesprek. Van versierde coupe tot miniconcert tot koffieservice.. Nou ja daar kan ik nog wel even mee doorgaan.
Zullen we dit gewoon doen?