Ik kan er zelf weinig over zeggen, maar in dit topic wordt ook al het een en ander besproken: 

Er `mijn hier machinisten aanwezig, en het is een kwestie van geduld. De roosters leveren zeer diverse werktijden op, dus men moet even tijd hebben na of voor de dienst. Zie verder de opmerking van mrfreeze hierboven. Om vier uur ‘s nachts opstaan en om twee uur of later naar bed komt voor. Overdag vrij ook. Er is een machinistentekort, dus de druk om toch te moeten werken als er iets is, is vrij groot.

Het mooie van ons werk is dat we door het hele land rijden en ons uitzicht eigenlijk nooit hetzelfde is. Ook het materieel wisselt elke dag wel. Bovendien hebben we geen leidinggevenden die steeds over onze schouder meekijken

Naast het ‘normale’ rijden, hebben we ook rangeerdiensten, waarbij je danwel op het station, danwel op het opstelterrein (mits aanwezig) dienst doet.

Al die afwisseling maakt het leuk.

Zelfs contact met reizigers is (meestal) leuk, al is dat de laatste tijd wel minder geworden.

Minder is hierboven al een beetje omschreven. Het kan zijn dat je de ene dag om 04:00 begint (dan ben je wel voor de middag alweer klaar, maar toch) en de volgende dag een dienst krijgt tot 01:50 en mogelijk de dag daarna een nachtdienst van 23 :00 tot 7:00.

We zijn een 24 uurs bedrijf, dus dat betekent dat je ook in de weekenden en op feestdagen werkt. Weekenden gaan steeds meer gepland worden op 2 werken, 1 vrij. Feestdagen kunnen volgens een feestdagenregeling werken, maar in Utrecht bijvoorbeeld gaat het ‘gewoon’ volgens rooster (als je volgens je rooster moet werken op een feestdag, dan werk je die dag(en) ook). Je kunt wel aangeven dat je er in ieder geval 1 vrij zou willen zijn.

Daarbij zijn de voor de hand liggende situaties natuurlijk niet leuk (hoef ik niet over uit te wijden denk ik) en kan het best vervelend zijn om, als je net klaar bent met je opleiding en je gaat alleen rijden, in herfstweer te beginnen (glad).

Beetje kort en globaal, mocht je meer willen weten, vraag het hier of stuur me een PB.

Als aanvulling op het verhaal van Edwin:

Bij de NS heb je onder het treinpersoneel een hele goede collegialiteit en vriendelijkheid ondanks dat je elkaar meestal niet persoonlijk kent, een groot oNS gevoel wat erg fijn is. Je komt met zoveel collega's in contact tijdens je diensten dat dit het werk ook erg leuk maakt en je in de pauzes gewoon gezelligheid ervaart als je met elkaar in gesprek komt.

Ook de eigen verantwoording kan als fijn worden ervaren, want zoals Edwin al aangeeft je hebt geen leidinggevende die met je meekijkt maar je bent op jezelf aangewezen, je zult het zelf moeten doen.  Al kan dat voor iemand ook als zwaar ervaren worden maar toch sta je er eigenlijk nooit alleen voor omdat er genoeg communicatie middelen zijn om als het nodig is hulp te vragen.

Nadelen zijn zeker de starheid die ervaren wordt rondom roosters, moeilijk vrij krijgen op dagen die je ingeroosterd staat. Ook de continu wisselende tijden van je diensten zijn een lichamelijke belasting, elke week andere dagen en tijden werken heeft gewoon impact, ook op je sociale leven onderschat dat niet.

En weet dat je bij de niet leuke ervaringen met betrekking tot ongelukken er een enorm goede opvang klaarstaat, echter blijven gebeurtenissen wel in je geheugen gegrift staan en ze kunnen zo nu en dan toch weer opspelen. De NS werkt hiervoor samen met professionals om je daarmee zo goed mogelijk te helpen/begeleiden.

Ik heb zelfde NS verlaten omdat er op mijn standplaats een grote kloof was tussen de managers op kantoor en het treinpersoneel en ik steeds meer het gevoel kreef dat het centrale management in Utrecht steeds minder oog had voor hetgeen het daadwerkelijk om zou moeten draaien, namelijk een tevreden reizigers en tevreden medewerkers. Hoe het een en ander er aan toe gaat verschilt heel erg per standplaats dus daar moet je ook een beetje geluk mee hebben.

Allereerst, heel erg bedankt voor de antwoorden!

Ik heb nog een paar extra vragen:

• Krijg je als machinist ook wel eens te maken met (fysiek)agressieve klanten?
• Waarom heb je gekozen voor het vak machinist?
• Waar zoekt de NS naar in sollicitanten? 

1. Ja. Je bevindt je geregeld tussen reizigers en dat kan soms op fysieke agressie uitlopen, al is dat niets vergeleken met de situaties waar Veiligheid&Service tegenaan kunnen lopen. Het blijft meestal beperkt tot ‘slechts’ verbale agressie.
2. Voor mij was het een ideale combinatie van personenvervoer en rust. Ben hiervoor buschauffeur geweest en alhoewel dat echt leuk werk was, wilde ik minder direct klantcontact.
3. Mensen met een service-gerichte instelling, die goed alleen kunnen zijn en communicatief vaardig zijn. Daarbij is het handig als je interesse hebt in techniek. Tevens wordt er van je verwacht dat je je, vóór de gesprekken, goed hebt overtuigd van wat het werk inhoudt en wat de voor- en vooral nadelen zijn.

Hartelijk bedankt voor ook antwoord geven op mijn aanvullende vragen!
Het heeft mij een stuk beter beeld gegeven over hoe het is om machinist zijn.

Tijn29, het risico op fysiek agresieve klanten is als machinist minder dan als Hc maar ja, je kan daar mee te maken krijgen. Zelden gebeurt het dat er iemand op jouw afkomt als machinist waar het uit de hand loopt, het risico is groter dat zoiets gebeurt als je de Hc op de trein te hulp schiet als die problemen ervaar met een reiziger. Op de trein ben je op elkaar aangewezen en vorm je een team, maar ook op de stations staan de collega’s altijd voor elkaar klaar.

De NS kijkt bij de sollicitatie vooral naar je motivatie, waarom wil jij machinist worden en wat is jouw meerwaarde voor de NS. Je motivatie moet je goed kunnen onderbouwen om door de eerste selectie heen te komen en daarna onderga je nog de nodige testen om te zien of je voldoende capaciteiten hebt voor het uitoefenen voor het vak.

Ik ben machinist geworden nadat ik klaar was met het werk wat ik toen inmiddels al 30 jaar deed, werk waar enorm veel werkdruk was en we lange dagen maakte. Ik ben op internet gaan zoeken naar vacatures en heb een lijstje gemaakt van mogelijke banen die mij leuk leken om te gaan doen en waar ik minder uren zou gaan maken dan in mijn toenmalige baan en wat iets heel anders was. Mogelijkheden in de branche waar ik in werkte waren er namelijk genoeg maar ik wilde echt iets anders gaan doen.  Uiteindelijk kwam na veel nadenken en vacatures uitpluizen machinist toch wel als favoriet naar boven. Machinist is een functie waar je zelf verantwoordelijk bent voor je werk, je rijdt alleen in de cabine maar hebt toch ook het nodige contact met collega's en die combinatie trok me naast dat het me leuk leek om machinist te zijn.

Van deze beslissing heb ik nooit spijt gehad, ik heb met veel plezier de treinen gereden en heb veel gezelligheid ervaren met de andere medewerkers op de trein en in de verblijven en natuurlijk ook genoeg leuke momenten met reizigers. En inmiddels niet meer actief als machinist maar bezig een emigratie droom waar te maken.