Een vrouw van 68 ben ik met een longziekte, waardoor ik geen mondkapje of shield kan dragen. Op de site van de NS (www.ns.nl/uitgelicht/corona/mondkapjes-in-trein-en-op-ns-stations.htm) staat onder het kopje ‘Ik word snel benauwd / heb een longziekte’ dat je bij controle de medische noodzaak moet kunnen aantonen en dat dit kan op een van de manieren die door de overheid zijn aangegeven.
Ik reis dus standaard met een uitzonderingskaartje en een medische verklaring en inmiddels met een kopie van de Staatscourant van 30 november, waarin staat aangegeven wat te doen als je geen mondmasker kunt verdragen.
Helaas zijn de medewerkers van de NS niet op de hoogte van de uitzonderingsregels. Waar ik moeiteloos in bussen, winkels en andere openbare ruimtes toegelaten wordt na het laten zien van het uitzonderingskaartje, wordt ik op het station en in de treinen voortdurend aangesproken op het niet dragen van een mondmasker. Het personeel negeert het kaartje, wil de medische verklaring niet zien, noch de bovengenoemde passage op de eigen website, noch de kopie van de Staatscourant.
Ik krijg ook steeds een ander verhaal te horen. Een greep:
- U bent verplicht een mondmasker te dragen of tenminste een faceshield;
- U moet schriftelijke een ontheffing vragen bij de NS en bij elke vervoerder;
- U kunt dan niet met de trein reizen, zoek een andere mogelijkheid;
- U staat met mij te praten zonder mondkapje, zo brengt u mij in gevaar (dit was op een niet-overdekt station);
- U krijgt een boete als u geen mondkapje draagt;
- U brengt anderen in gevaar.
Ik voel mij met name geïntimideerd door de uiterst vervelende manier waarop ik word aangesproken. Men wil niet luisteren en poneert maar wat. Met een longziekte leven in deze tijd is al erg genoeg; daarbovenop bezorgd het personeel mij stress elke keer dat ik reis.
Het liefst zou ik niet meer met de trein reizen. Helaas heb ik geen alternatief.
In het blad SpoorPro – het vakblad voor de spoorsector – vond ik de volgende passage:
‘’ Voorzitter Pedro Peters van koepel OV-NL, […] geeft toe dat het aantal ‘coronahufters’ niet daalt. “Het gaat grofweg om circa tien procent van het aantal reizigers, dat de mondkapjesplicht stelselmatig negeert”, zegt hij.”
Een vakblad voor de spoorsector die de term coronahufter bezigt, verklaart waarom het personeel mij als hufter bejegend in plaats van iemand die door een longziekte wordt gekweld.
Hebben andere reizigers vergelijkbare ervaringen?
Beste antwoord door Loes
De mondkapjesplicht is gewoon een erg lastig onderwerp. Ik heb genoeg gesprekken, discussies, agressie etc hierdoor. Waarom buschauffeurs het goed vinden en het treinpersoneel niet, daar kan ik geen antwoord op geven.
Waar ik wel antwoord op kan geven is dat er een vervelende situatie in de trein ontstaat als er een reiziger, met of zonder geldige reden geen mondmasker draagt, dat de orde, rust, veiligheid en of goede bedrijfsgang verstoord wordt. In een trein is voldoende afstand houden vaak al een uitdaging en ik heb al mishandelingen tussen reizigers onderling gezien over het mondkapje. Dat is de reden dat ik het ook niet accepteer.
Een ander probleem is dat een handhaver, oa een hoofdconducteur geen medisch specialist is, dus ik kan nimmer beoordelen of het klopt. Hoe de regering de uitzondering heeft weggezet, zorgt voor veel ellende en ik hoor vaker, ik kan niets op. Het interessante is, wat hierboven ook al geschreven is, zelfs de longartsen willen dat ook hun patienten een mondkapje dragen.
Ik heb wat ziekenhuisbezoeken gehad afgelopen tijd (als patient en begeleider) en wat viel me op? Iedereen had een mondkapje op. Niet altijd goed, maar iedereen had er eentje. Lijkt me sterk dat ik niemand ben tegengekomen die er echt geen kon dragen ivm een ziekte. Wat dan in het ziekenhuis weer slecht nageleefd wordt, is dat men zoveel mogelijk alleen komt als dat kan en een ev begeleider buiten blijft wachten. Ik de gek doe dat, maar hoeveel dat er niet doen…
We willen allemaal hetzelfde, onze vrijheid terug en graag afscheid nemen van onze mondmaskers. Ik wil niemand buitensluiten, maar er zijn zoveel meer mogelijkheden.
Ik kan me 1 reiziger nog goed herinneren. De uitzondering bestond nog niet en deze jongen baalde al dat ie met de trein moest. Hij had een longziekte en moest continu zuurstof toegediend krijgen. Deze jongen was al apart gaan zitten, ben ik mee in gesprek gegaan en hij gaf aan zittend makkelijk een mondkapje op kon doen. Als ie liep, dan zou het problematisch kunnen worden. De rest van de rit, ruim een uur heeft hij zonder daar verdere aanwijzingen voor gekregen te hebben een mondmasker gedragen op de juiste wijze. Deze reiziger kon je zien dat ie ziek was en als de dood was om Corona op te lopen.
Als HC kan ik er mee leven als iemand problemen heeft en een oplossing verzint, waar die wel mee uit de voeten kan en die toch enigzins bescherming biedt. Geen bescherming is voor mij een no go.
;-)