Ik wil graag het volgende met jullie delen:
Met autisme reizen met het openbaar vervoer
November 2017 is er bij mij op 43 jarige leeftijd autisme geconstateerd, ik begrijp hierdoor waarom reizen met het openbaar vervoer voor mij vaak een stress volle situatie is. Door mijn autisme komen prikkels bij mij veel harder binnen dan bij andere mensen.
Bij verstoringen wordt ik gespannen, nerveus, en vaak boos. Haal ik mijn aansluiting nog wel? Anders moet ik weer een half uur wachten. Ook heb ik erg veel last van teveel prikkels als het druk is.
Ik kan zelfstandig reizen, de reis vooraf plannen, indien nodig zorgen voor voldoende saldo op mijn chipkaart (ik heb weekend vrij abonnement) en dat ik in en uit moet checken levert voor mij geen problemen op. En alles gaat goed zolang alles volgens plan rijd en met name de treinen niet te kort zijn.
Maar helaas is mijn ervaring heel vaak wel anders, door verstoring raken mijn reisplannen helemaal in de war, aansluiting missen, extra wachten, soms omreizen. Improviseren is vaak moeilijk omdat ik helemaal overstuur raak en omdat er geen ander vervoer is. Ik woon in het zuiden van het land en hier zijn er veel minder tot geen alternatieven als er een openbaar vervoer verstoring is. Ik heb in een dergelijke situatie wel eens om informatie gevraagd en wat de beste reis optie is, maar de medewerkers wisten ook niets meer dan dat ik kan zien in de reis app. Dus daar had ik ook niks aan en moest ik het maar zelf uitzoeken. Daarbij komt ook nog eens dat ik heel vaak last heb van verschillende soorten verstoringen. Ik reis op verschillende trajecten en dit komt overal voor.
Door mijn autisme heb ik ook heel veel moeite met drukte in het algemeen dus ook in het openbaar vervoer. Ik krijg dan teveel prikkels binnen, ik wordt nerveus als iemand mij of als ik iemand de hele rit moet aankijken. Ik weet ook niet wat dan wel of niet gepast is. Ik heb nu het weekend vrij 1e klas abonnement, maar als ik in het weekend 1e klas reis dan is het vaak druk in de 1e klas en ook in de stilte coupe. Dit komt door de grote hoeveelheid aanbiedingen. Ik zit graag waar zo min mogelijk mensen zitten, smorgens via den Bosch naar Amsterdam valt het nog wel mee, want reis op zaterdag heel vroeg. Maar eind van de middag begin van de avond zitten de intercitys van Amsterdam naar den Bosch voor mij te vol, zelfs 1e klasse. Want de meeste mensen die 1e klasse met de trein reizen waar ik in zit komen bij mij zitten. Hierdoor reis ik vanaf Amsterdam centraal liever niet via Utrecht en den Bosch naar huis. Omdat deze intercitys vol zitten in het weekend.
Bij werkzaamheden worden er door NS snelbussen ingezet, maar ook hiervan wordt ik heel erg gespannen en erg nerveus van. Want die bussen rijden meestal niet volgens plan.
Maar wel met veel vertraging en als ik al mee ga zitten ze vol en krijg ik nog meer prikkels.
En ik wordt ook nerveus of ik mijn aansluiting wel of niet haal. Ook is mijn indruk dat die chauffeurs maar gewoon doen waar ze zin in hebben. De verkeersregelaars weten vaak ook niks.
In dit soort situaties wordt ik nerveus, gespannen, en wordt ik boos. Zeker bij een combinatie van verstoring en (extra) drukte. Ik wordt ook nerveus of ik wel of niet kan zitten, want ik kan niet te lang staan dit is vooral als ik door de week met de trein 2e klasse moet reizen. Ik ben afhankelijk van het openbaar vervoer, ik kan ook om medische redenen geen auto rijden. En ik heb niemand die mij even met de auto kan komen ophalen of wegbrengen. Nu denken jullie misschien “Ga dan niet met de trein, blijf dan thuis”. Dit is ook geen optie want dan zit ik in een nog groter isolement want veel sociale contacten heb ik niet. Maar soms blijf ik wel thuis omdat er teveel werkzaamheden zijn op het spoor. Of ik blijf thuis omdat het slecht weer is en het niet verstandig is om te gaan reizen.
Mensen met autisme kunnen vreemd reageren op een bepaalde situatie, of kunnen overstuur raken, in paniek raken of zelfs boos worden. Ze kunnen er niks aan doen maar het gebeurd toch omdat ze autisme hebben. Dan wordt er vaak gedacht en soms ook gezegd door andere mensen doe effe normaal, zo erg is die vertraging toch niet? Voor veel mensen is het ook niet zo erg om ergens wat later aan te komen maar voor mensen met autisme is dat heel erg.
Ik vraag niet om voorzieningen, wel om begrip van mede reizigers en NS personeel.
Graag hoor van andere reizigers met autisme en NS medewerkers hoe jullie dit ervaren en hoe jullie hiermee omgaan.
Reageer
Meld je aan
Heb je al een account? Inloggen
Met een account kun je zelf topics plaatsen en reageren op berichten.
Login met Mijn NS Inloggen met Facebookof
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Met een account kun je zelf topics plaatsen en reageren op berichten.
Login met Mijn NS Inloggen met Facebookof
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.