Het was een gewone maandagochtend, waarop ik trots was dat ik 5 minuten eerder dan normaal klaar was om rustig naar mijn werk te fietsen. Toen ik mijn voordeur dicht deed merkte ik meteen dat er iets mis was… sleutels vergeten. De voordeur was onverbiddelijk en liet mij niet meer naar binnen. Mijn huisgenoot was op vakantie. Paniek. Meteen een niet nader te benoemen sleutelservice gebeld, die beloofde binnen een half uur te komen. Een uur later stond ik nog steeds eenzaam op de stoep… zucht. Dit wordt een lange en dure dag vandaag.
Maar niet getreurd! In mijn binnenzak vond ik het goudgele ticket naar mijn verlossing. Ik sprintte naar centraal station en daar stond ze klaar voor mij, opgepompt en wel. Twintig minuutjes later was ik op mijn werk en heb ik al mijn taken kunnen volbrengen en zelfs nog even van de middagzon genoten.
Later die dag bleek dat mijn huisgenoot zijn sleutel bij een vriend in de stad had achtergelaten. Een dagje OV-fiets rijden in plaats van eeuwig wachten op een sleutelservice, dat scheelt een flinke duit.
Bedankt OV-fiets, had het niet zonder jou kunnen doen.
En dat tweede ook (een willekeurige sleutelservice bellen die je deur binnen een minuut open heeft en 150 euro wil voor die ‘service’).