Corona, ervaringen sinds de maatregelen | NS Community

Corona, ervaringen sinds de maatregelen


  • NS Hoofdconducteur
  • 7966 reacties

Dit topic om te starten, daar heb ik echt even over nagedacht. Ik merkte aan mezelf dat mijn lontje steeds korter werd en dat ik mezelf soms niet terug herken. Ik kies ervoor om jullie mee te nemen in een kort verhaal, hoe is het nu als HC (en al mijn andere collega's in de operatie, dus machinisten, Veiligheid en Service, Tickets en Service, collega's die onze diensten stellen, invullen etc. Sorry als ik wat vergeet).

In het bijzonder wil ik zowel de moderatoren en mijn actieve collega's danken voor hun bijdrages en inzet. Dit geldt ook absoluut voor de vaste forumleden en hun engelen geduld om vaak hetzelfde te antwoorden. Top.

Ik heb helaas de pech (of het geluk, ligt eraan hoe je het bekijkt) om werkzaam te zijn in Brabant. Ik weet nog dat we anderhalve week geleden maatregelen kregen opgelegd in de provincie Brabant. De maand ervoor was Corona vaak al het gespreksonderwerp. Het viel ons al op dat er veel minder Chinese reizigers waren sinds de uitbraak in China. De oproep kwam voor Brabant om zoveel mogelijk thuis te werken. Ik merkte dit direct op in de spits in Brabant. Net als de maatregel, geen handen schudden en veel handen wassen. Wat was dat wennen. Dan heb ik het nog niet over die 1,5 meter afstand. 

In de spits, na ingang maatregelen in Brabant reed ik met collega's de langste trein die we rijden tussen Eindhoven Centraal en Utrecht Centraal. De samenstelling was 3x VIRM4, in ons jargon, 12 bakken vast. Tot aan Utrecht was het zeer rustig in deze trein. In Utrecht kreeg je het surrealistische beeld, dat het perron vol reizigers stond en zich massaal de trein in liepen. Afstand? Neh, rekening houdend met de brandhaard Brabant? Neh. Collega's stonden te kijken dat collega's uit Brabant door heel het land gingen. Dit gold ook voor reizigers. Paar dagen later volgde het land.

Eenmaal landelijk kreeg je in het begin lege stations te zien, gesloten winkels. Ik ben de hele tijd bezig met mijn afstand. Hoevaak een reiziger met een vraag op korte afstand van je komt, is zowat 95% van de keren. Bij uitstappen krijg je vaak ook geen 1,5 meter aan ruimte. Ook bij vragenstellende reizigers blijf je continue alert op de afstand. Dan moet je je eens verslikken, dan hoest je netjes in je elleboog, maar om je heen zie je reizigers en collega's opveren. De angst regeert.

Gisteren viel al op dat het drukker was in de trein. Groepjes bij elkaar. Geen afstand houden. Het lijkt wel of men in de bubble zit van hun telefoon of Ipad. Geen rekening houdend met de maatregelen. Ineens zie ik ook meer overtredingen, zoals fietsen op het station. Als je perse wil fietsen op een station, Breda heeft er een fietspad doorheen lopen. Het egoisme druipt ervan af.

Ik loop zowat op mijn tenen sinds de crisis en het draait allemaal om afstand, hygiene en goede samenwerking om de treinen te rijden. Ik behoor tot de "gezonde" groep en ik hoop dat reizigers hun verantwoordelijkheid nemen. Mensen met vitale beroepen willen graag veilig naar hun werk en terug. Met overvolle treinen met dagjesmensen lukt dat niet. Op stations geef ik ook geregeld aan dat men afstand moet houden. 

Ik hoop dat ik bij de "gezonde" groep blijf behoren en dat we ons werk blijven doen voor onze Nederlanders met vitale beroepen. In al die gevormde groepjes kom ik echt niet voor mijn lol erbij. Corona heeft mijn werk tijdelijk veranderd, de omgang met mensen (een knuffel die iemand nodig heeft, durf ik niet snel meer te geven) heeft gezorgd dat ik vaker echt op mijn tenen loop. Mijn ouders zie ik weinig, net als de rest van mijn familie en vrienden. Dat vind ik persoonlijk niet fijn en ik hoop dat we deze crisis snel beheersen. Dat het een serieuze crisis is, blijkt wel, maar nu iedereen zover krijgen dat het geen computerspelletje is. Ik zie steeds meer mondkapjes dragers in de trein.

Voor de zorg, top, jullie zijn geweldig.

Zelf voelt het voor mij al als isolatie, als potentiele bron van besmetting door mijn werk, mijd ik alle fysieke contactmomenten. Ik zou het mezelf niet vergeven als ik het heb met milde klachten en anderen zou besmetten. 

Een totale verandering sinds de maatregelen.

Vandaar mijn schrijven. Werk mee, ik hoop echt dat we weer naar de situatie van voor de crisis kunnen, geen stress, uitdagingen etc.

Bedankt aan diegenen die de moeite namen dit door te lezen.

Edit: en natuurlijk blijf ik aan het werk voor de reizigers die ook echt het openbaar vervoer nodig hebben om strikt noodzakelijk te reizen.


1157 reacties

Reputatie 7
Badge +3

Ik heb woensdag mijn laatste dienst gedraaid met de mondkapverplichting. Je zag die dag al genoeg reizigers die dachten dat het er al af was, gros droeg nog een mondkapje, maar ja, dat spel is bekend onderhand.

Nu ben ik benieuwd hoe de eerste diensten weer gaan na de maatregels, ook dat wordt weer wennen, wat wel, wat niet, hoe kort zijn de lontjes, hoe staat het met het respect etc. Ik ben weer erg benieuwd en laat het op me afkomen. Das een zekerheidje.

Hoe gaat men overal mee om? Wat gaat het met mezelf doen en op welke manier? Hoe reageren de reizigers? Ik zit weer vol vragen, zoals ik dat ook had toen deze ellende allemaal begon. Wederom afwachten...

Zondag mocht ik de 1e klas delen met een hoestend/snotterend iemand zonder mondkapje, die deze ook niet opzette toen ik dat vroeg. Mensen zijn op zoek gegaan naar andere plek vanwege die persoon. Helaas had ik bij binnenkomst al geconstateerd dat in de andere 1e klas coupé de daar geïnstalleerde jongeren ook geen mondkapje meer op hadden. Zoals al mijn reizen tijdens pandemie geen controle tijdens mijn ruim 2 uur durende reis. Wel de 5 minuten in de sprinter ineens controle. Ik heb de conductrice ook laten weten dat ik het fijn vond dat zij ging controleren. Blijf het jammer vinden dat men niet het respect kan opbrengen om voor kwetsbaren en ouderen de regels na te leven, zeker in de 1e klas.

Een collega vertelde me dat na 660 dagen er geen coronamaatregelen meer zijn sinds woensdag en dat dat wennen zou worden. Dat kan je wel stellen ja.

De treinen worden weer voller, gezelligheid komt terug, maar ook groepen jonkies die geen enkel respect voor wie dan ook hebben. De erfenis van corona, niet echt tof. Hopelijk gaat dat ook weer normaliseren, maar de eerste diensten was echt weer wennen. 

De jeugd is weer stomdronken, vieze treinen zijn er helaas ook weer, doelend op het te diep in het glaasje gekeken te hebben, reizen met verkeerde kaartjes, erg vaak. 

Toch ben ik blij dat het weer wat normaler is, heb minder last van keelpijn en het is afwachten wat het verder zal gaan brengen. 

Wat ik heel zeker weer, Corona heeft ons niet goed gedaan of goeds gebracht helaas....

Een maand verder, voor mij een vakantie en een griepje verder, maar ik zie dat het weer als vanouds begint te worden. Alhoewel ik het in lange tijd niet zo enorm druk heb gezien in de laatste treinen op oa zondag. De dagjesmensen zijn terug, net als de vakantiegangers, de toeristen ook, studenten en een deel forenzen, het is echt weer het werk wat ik graag doe. 

Alleen alle kots kan ik missen als kiespijn…

Treinen zijn druk, kost veel tijd om alles gecontroleerd te krijgen, maar ik ben wel blij dat ik alle gezichten, op die paar mondkapjes na, weer kan zien. De verbazing als ik een vervoersbewijs vraag. Zo geinig joh. 

Ook het oude reizigersgedrag blijft terugkomen, alhoewel ik mezelf heb aangewend geen vervoersbewijzen aan te pakken. Zit er zo in gebakken nu. 

Ik hoop dat we zo door blijven gaan, blijft mijn lontje een stukkie langer en heb meer plezier in me werk.

Fijn dat je je draai weer begint te vinden en je plezier weer terug komt in het werk.

De creativiteit om zwart te reizen begint ook weer toe te nemen. 

Het ouderwetse toiletzitten is zo jaren negentig, dat doe je als je geen goede smoes hebt. Helemaal als tijdens controle blijkt dat ze niets hebben, hup, de wc op. Lijkt het gedrag van mijn hond wel. Ik draai me om, dan zie ik je niet en ben je er dus niet. Dat beestje flikte dat altijd bij de dierenarts.

Een andere manier is door weg te lopen van de controle, geen wc opzoeken, maar je heil onder de stoelen te zoeken, als een echte "commando". Tijgerend naar de andere kant, vreemde blikken van reizigers, perfecte optie tot tasrollen, maar nee, er was twijfel bij de reiziger of ie was ingecheckt. Vond zijn stofzuigeractie best stoer moet ik zeggen.

Een andere reiziger vond het nodig om meteen zijn mooie vinger te tonen, die geweldige middelvinger, waarbij ik bijna wilde opmerken of hij daar een OV in had laten plaatsen.

Ook schoenen verliezen begint weer normaler te worden. Vast tussen deuren niet te vaak, maar ik kom ze wel eens in de ballast tegen.

Ook de momenten dat ik zelf geweldig de mist in ga. Denk aan dat ticket voor Den Haag Centraal en Eindhoven Centraal. De vroegboekkorting. De naam van dat ticket in onze app is exact dezelfde als voor het samenreisticket en de scan geeft wel wat anders aan. Opletten geblazen.

Fietsers die me met puppyogen aankijken of hun fiets toch echt in de spits meemag.

Lekker ouderwets dus. Heerlijk.

Het is nog niet weg Corona, maar ik krijg weer meer ouderwets werken. Gelukkig maar, alleen het personeelstekort is niet echt fijn. 

De laatste tijd kan ik weer redelijk normaal mijn werk doen, reizigers lastigvallen voor hun vervoerbewijs, reizigers die het leuk vinden om tussen de deur te komen of je kwaad aankijken als je niet op ze wacht (terwijl je al vertraging hebt, en alleen je eigen deur open hebt nog).

Agressie is er nog teveel, net als het ikke-ikke gedrag. Voeten op de bank gebeurd weer vaak, veel vouwfietsen die niet opgevouwen worden, want het is toch rustig? Ik hoor vaak dat ik moeilijk doe, tuurlijk joh. Net als de bagage die op de fietsen blijven zitten, teveel fietsen mee en als klap op de vuurpijl op verkeerde balkons, vluchtwegen blokkeren etc.

Ook zwartrijders die echt doordraaien en helemaal uit hun stekker gaan door te trappen tegen materieel (das altijd beter dan tegen mensen), reizigers hoor ik hun verhaal doen. Ook vechtpartijen in de trein komen te vaak voor. Zinloos geweld en als ik de betrokkenen zie, denk ik vaak, hoe dan? 

Ben ook weer meer bezig met ehbo gevallen. Roltrappen zijn gemene trappen als je valt. Ik hoop echt dat reizigers met fietsen, veel bagage etc de lift nemen. 

Kortom, ik heb genoeg om handen, ben soms toch nog een kleuterjuf, maar we gaan de hopelijk wat betere kant op. 

 

Reputatie 7
Badge +3

We zien de verkleutering van Nederland onder onze ogen plaatsvinden. Dan zijn kleuterjuffen heel belangrijk om alles in goede banen te leiden.

Reageer