Nee, er door NS geen bussen ingezet.

Nee. Staken is staken. Wanneer er bussen worden ingezet dan is dat stakingsbreking.

En dat is in de ogen van de axi hadde axi aanhangers een zeer ernstig vergrijp-vroeger wist elke werknemer dat heel goed. In het transport blijft dat zo. Merkwaardig is dan wel dat in het land van veel strikes; UK, dit wel gebeurt, daar is/was altijd al een cheaper ALTernative to train, ze noemen dat Coach (reisbus), maar de billetterie staat geheel los van de railways.

Op een zeer beperkt aantal routes is er wel de FLIXbus-die groene bussen, niet altijd even betrouwbaar-die mits je er nu meteen stante pede alaminute bij bent mogelijk iets kunnen betekenen-het zijn meestal de losse eindjes van hele lange routes uit het buitenland-dus tijden met kilo´s zout nemen. Aardige app om te boeken.

Tussen 2 naastliggende stedenparen is er soms wel/some niet een direkte buslijn die vooral bedoeld is om de tussenliggende dorpen te bedienen, maar bvb Haarlem-Leiden, Nijmegen-Venlo, Assen-Groningen, gaat enkel met eigen kaartjes/betalen via OV-sjip.

En er zijn enkele lange-afstandbuslijnen die in theorie zelfs trein beconcurreren: Breda-Utrecht, Bergen op Zoom _Rotterdam (Zuidpl), Alkmaar-Leeuwarden, Lelystad-Emmeloord(overstap_Heerenveen-Groningen.

Nederland is het enige land in Europa waar stakingsbreking door de inzet van andere middelen en/of personeel wettelijk verboden. In de meeste landen worden bij treinstakingen dan ook bussen ingezet ter vervanging. 

En weer ga je de mist in @Tamzin. In Duitsland is de inzet van stakingsbrekers sinds 1 april 2017 verboden. Een dergelijk verbod is door het Bundesverfassungsgericht ( Az. 1 BvR 842/17) rechtmatig bevonden.

Die vorliegende Regelung ist aber auch zur Erreichung ihres weiteren Ziels geeignet, eine missbräuchliche Einwirkung auf Arbeitskämpfe zu unterbinden. Der Einsatz von Leiharbeitskräften führt zu erheblichen Kräfteverschiebungen. Mit dem Verbot ihres Einsatzes ist es den Arbeitgebern jedenfalls erschwert, die Folgen eines Arbeitskampfes nahezu folgenlos abfangen zu können. (...)

Desgleichen verbleiben einem bestreikten Betrieb entgegen der Auffassung der Beschwerdeführerin ohne den Einsatz von Leiharbeitskräften weiterhin Möglichkeiten, sich gegen einen Streik zu wehren. So hat die Beschwerdeführerin ausweislich des Vorbringens in diesem Verfahren während des Streiks im Sommer 2019 selbst auf das Arbeitskampfmittel der Aussperrung zurückgegriffen. Der Umstand, dass sich die Arbeitskampfmaßnahmen nach den Medienberichten über mehrere Monate erstreckten, spricht auch dafür, dass die Arbeitgeberseite weiter kampffähig ist. Insofern bleibt der Arbeitgeberseite ohnehin immer die Möglichkeit, einen Streik „auszusitzen“. (...)

Auch die Stellungnahmen in diesem Verfahren zeigen, dass es vor der Neuregelung insbesondere in Bereichen wie Lager und Einzelhandel möglich war, auch länger andauernde Streiks auszuhalten, ohne wachsenden Druck zu verspüren, denn Leiharbeitskräfte konnten streikendes Personal leicht ersetzen. Daran ändert auch der Einwand nichts, die Gewerkschaften verfügten über stärkere Kampfmittel, denn ihnen sei bei Unterstützungsstreiks und Flashmobs die Einbeziehung Dritter erlaubt, die der Arbeitgeberseite hier gerade untersagt werde. Die suggerierte Symmetrie entspricht nicht den Tatsachen. Vielmehr stellt der Gesetzgeber die erforderliche Parität der Tarifvertragsparteien durch die Ausgestaltung des Tarifvertragssystems erst her. Dabei ist zu berücksichtigten, dass insbesondere die Gewerkschaften auf ein ausgewogenes Kräfteverhältnis im Arbeitskampf angewiesen sind. Sie können nicht auf andere Vertragspartner ausweichen, sondern müssen, um ihre Positionen auf Augenhöhe verhandeln zu können, durch den Einsatz von Arbeitskampfmitteln ausreichend Druck auf die Arbeitgeberseite erzeugen können. Die Arbeitgeberseite ist darauf nicht in gleicher Weise angewiesen. Sie hat die Verfügungsgewalt über Produktionsmittel, Investitionen, Standorte und Arbeitsplätze und verfügt deshalb regelmäßig über erhebliches Druckpotential. 

Wat het exacte verschil in regelgeving tussen Nederland en Duitsland is, durf ik niet te zeggen. In ieder geval is het in Duitsland niet toegestaan om bussen in te zetten om reizigers bij een spoorwegstaking te vervoeren.

Ik durf nu al te wedden dat bij een volgende staking we voor de zoveelste keer in herhaling vallen:

• Waarom wordt er gestaakt?
• Waarom mogen NS-ers staken?
• Is er geen andere manier dan staken om actie te voeren? Dit is niet klantvriendelijk.
• Waarom zet NS geen bussen in tijdens de staking?
• Waarom controleren ze gewoon geen kaartjes in de treinen?

Etc, etc.

Het domein www.vragennaardebekendeweg.nl is nog vrij.

Inderdaad opvallend dat die vragen steeds opnieuw worden gesteld aangezien er om de haverklap wordt gestaakt op het spoor.

Je kunt je ook afvragen waarom relatief vaak gestaakt wordt bij NS. Het bedrijf lijkt doodziek te zijn.

Elders is het erger: België, Frankrijk, Italië (alle drie berucht om stakend personeel), het Verenigd Koninkrijk. In juni was ik daar en ontsprong gelukkig net de dans van de landelijke staking van drie dagen (inclusief Transport for London). Later is er nogmaals gestaakt. Heeft het iets opgeleverd? Nee, niet of nauwelijks. Gevolg: vandaag, morgen en overmorgen ligt opnieuw 80% plat. De vakbond (RMT) heeft al aangekondigd dat ze gewoon door zullen gaan met (frequente) stakingen totdat ze hun zin hebben. 

Ook in Zweden rommelt het, las ik. Er is een gigantisch gebrek aan spoorpersoneel, terwijl er een enorme vraag naar treintickets is, vanwege klimaatredenen. Personeel werkt zich het vuur uit de sloffen, treinen vallen regelmatig uit. Machinisten en conducteurs die hun zomervakantie verschuiven naar het najaar of er helemaal van afzien dit jaar (vakantie-uren naar volgend jaar meenemen dus), krijgen dit jaar een extra maandsalaris uitbetaald; personeel dat voor een paar dagen terugkomt van vakantie krijgt een zomerbonus. 

Het gaat in Engeland overigens niet alleen om loonsverhogingen. Het gaat ook om betere arbeidsomstandigheden. Sommige vervoerders hebben zo weinig machinisten (ook omdat ze te krenterig zijn om mensen aan te nemen en op te leiden) dat er structureel gevraagd wordt om overuren te maken. Het houdt een keer op dat mensen dat willen doen. 

Verder is het natuurlijk onbegrijpelijk dat er niet al jaren is geanticipeerd op de uitstroom van van babyboomers die met pensioen gaan. Daar hadden demografen het twintig jaar geleden al over maar blijkbaar hebben alle overheden en bedrijven zitten te snurken, niet alleen in Nederland.

Zonder de coronacrisis van 2020 en 2021 was de problematiek van de personeelstekorten al jaren eerder manifest geworden. Het enige wat rest is om mensen te verleiden bij je te.komen werken met goede salarissen, opleidingsmogelijkheden, secundaire arbeidsvoorwaarden en arbeidsomstandigheden. Wat betreft zit NS natuurlijk niet in een erg gunstige positie. De reputatie van het bedrijf is de afgelopen jaren enorm verslechterd en het werven van personeel wordt een enorme opgave.