Vraag over de verdeling van het aantal reizigers met NS over de dag. Op de Wikipediapagina van station Borne las ik dat ongeveer 50% (uit mijn hoofd) van het aantal in- en uitreizigers op dit station, over de hele dag gemeten, in de ochtendspits rijdt. Data uit het NS jaarverslag 2022. Als we dit extrapoleren naar het hele NS-vervoersgebied (is dat realistisch?) betekent dat dat NS Personenvervoer ongeveer zijn halve omzet haalt uit forensenverkeer in de ochtendspits. Klopt dat? De avondspits zal voor ongeveer 1/3 zorgen en de rest is verkeer tijdens de daluren. Vandaar dat NS klanten wil lokken met abonnementen in de daluren.] De reden hiervan is ongetwijfeld dat vrijwel elke werkmens 's ochtends om 9 uur bij de baas moet zijn en dus terugrekenend ergens tussen 6 en 9 uur ‘s ochtends op weg moet, soms ver weg en soms met de trein.

Vraag: wat zou het betekenen voor het reizigersvervoer en de hele mobiele infrastructuur (treinlengte en -aantal), en omzet, van NS als dat niet zo zou zijn en de werkmensen vrij zouden zijn om zelf hun reismoment te kiezen? Vraag 2) Waarom doet iedereen hier kritiekloos aan mee? Voor veel mensen, zeker in de spitsuurgeneratie (25-45, gezinnen met kinderen) is de dag vanaf het moment van opstaan een aaneenschakeling van haasten-rennen-vliegen-stress-tijdgebrek-uitputting. Met de tegenwoordige stand van de techniek (online werken, televergaderen, robotisering) is het toch helemaal niet nodig dat iedereen, elke werkdag, van 9 tot 5, fysiek op de werkplek is? Een arbeidsorganisatie uit het midden van de vorige eeuw, die we, poldercommissies over de hervorming van de arbeidsmarkt ten spijt, massaal stilzwijgend voortzetten. Omdat de baas dat zo wil. Omdat het nou eenmaal zo gaat. Omdat we er nooit bij stil hebben gestaan. Totaal inefficiënt, vanuit economisch en organisatiekundig oogpunt. Alsof je gelijktijdig een groot aantal machines aanzet 's ochtends om 9 uur en om 17 uur weer uitschakelt. We spreken niet voor niets over human capital.

Vandaar de vraag: als de arbeidsorganisatie flexibeler zou zijn, en a priori een keuzekwestie in plaats van een gewoonte- of plichtkwestie, wat zou dat betekenen voor de mobiele infrastructuur van de NS, en haar omzet? Puzzel voor verkeerskundigen.