Binnenkort is het zo ver. Vanaf 7 juni is (het overgrote deel van) de nieuwe "VERORDENING (EU) 2021/782 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 29 april 2021 betreffende de rechten en verplichtingen van treinreizigers" van toepassing, als vervanging van de oude (huidige) verordening 1371/2007.
Het opvallendste verschil heeft m.i. betrekking op het handelen bij vertraging: bij een vertraging van 60 minuten of meer heeft een reiziger als de vervoerder na 100 minuten niets heeft geregeld het recht om zelf alternatief vervoer te regelen en moet de vervoerder de hiervoor gemaakte kosten vergoeden, wat NS op tot op heden vrij consequent weigerde.
Inmiddels heeft NS ook een aanpassing van haar voorwaarden (AVR-NS) gepubliceerd die op dezelfde datum in werking zullen treden waar dezelfde mogelijkheid in is toegevoegd.
In de AVR-NS wordt echter meer gewijzigd, waarbij mij opvalt dat het voortaan mogelijk wordt in plaats van de GTBV-regeling een vergoeding bij vertraging op grond van deze verordening te doen. Ik vrees dat de GTBV-regeling daarmee niet meer te zien zal zijn als nadere invulling van de regeling uit de verordening.
Gaat NS dit gebruiken om bij een claim o.b.v. de GTBV-regeling bijvoorbeeld niet meer gebonden te zijn aan betaling binnen dertig dagen? En zullen deze betalingen dan zo traag blijven worden gedaan als (nu nog strijdig met de huidige verordening) op dit moment? Dan moeten reizigers dus effectief gaan kiezen of ze hun held op een redelijke termij willen zien, of dat ze de hogere bedragen bij minder vertraging uit de GTBV-regeling willen ontvangen. Die zijn namelijk aanzienlijk gunstiger dan eisen uit de (oude en nieuwe) verordening.
Daarnaast wordt in de AVR-NS het criterium dat moet zijn in- en uitgecheckt om een beroep op de GTBV-regeling te kunnen doen deel van de definitie van een geldig vervoerbewijs. Zou men hiermee onder de eerdere conclusie van de geschillencommissie dat dit als te veel vertraging voor vertrek naar het station al bekend was een onredelijke eis was uitkomen? En betekent dat dat reizigers in die situatie dan alleen kunnen kiezen voor een claim o.b.v. de verordening, die wel expliciet ook van toepassing voor mensen met (alleen) een abonnement en zelfs het optellen van vertragingen in een abonnementsperiode toestaat?
Hoe kijken anderen tegen deze wijzigingen aan? Is dit een vooruitgang voor klanten van NS?
