feedback ICNG

Ik vind ze ook niet erg fijn. Ziet er initieel mooi en luxe uit, maar eigenlijk kan ik alleen maar nadelen bedenken. Voor mijn gevoel minder zitplekken en meer geoptimaliseerd voor een dagje uit buiten de spits dan voor forenzen. Werken is niet mogelijk en ik heb echt het gevoel “opgesloten” te zitten.

Daarnaast al een paar keer op ‘t station gestaan omdat er eentje kapot was en de hele trein ontruimd moest worden.

Er zijn ook geen afvalbakjes bij de stoelen. Dat kan je zien als voordeel, maar zo lang reizigers hun gedrag niet veranderen is het gewoon goor. ;-) 

Geen bakjes bij de stoelen maar op de balkons geven minder vervuiling zo blijkt.

Voor die onderverdeling met kleuren werkt natuurlijk ook niet dat nergens (behalve af en toe op de schermen in de trein) te zien is wat de kleuren betekenen.

Overigens zit de stiltezone naast de werkzone, dus als mensen de zones zouden snappen zou er weinig geluid langs die klapdeuren moeten komen.

Doe jij dan de heropvoeding van de reizigers @Tamzin ? De enige reden waarom ik zelf soms een stiltecoupe prettig vindt is dat steeds meer mensen niet meer op een normaal volume met elkaar kunnen praten. Het hoeft van mij echt niet doodstil te zijn, maar reizigers die tegen elkaar zitten schreeuwen terwijl ze naast elkaar zitten zijn verrekte irritant. En die tref je steeds vaker.

Mwoah, mensen zijn echt asocialer geworden en houden een stuk minder rekening met elkaar. Toen waren er minder treinreizigers en had je ook niet de luide schelle speakers op de mobieltjes ed.

Mensen schreeuwen tegenwoordig als ze een gesprek voeren. Dat was pak m beet, 20 jaar geleden nog anders in mijn herinnering.

Je zegt dat het vaak kapot gaat, maar dat is niet zo. Hoogstens dat het wel eens in storing schiet, en dat het uiteindelijk na een reset weer werkt. In sommige gevallen moet de trein even naar de werkplaats toe. Maar daarvoor is een oplossing in de maak, en die zal binnenkort uitgerold worden over de treinstellen.

De knusse coupe'tjes mis ik ook, maar er zijn wel andere iets grotere knusse coupétjes met een brede tafel. Dus ik vind het niet geheel een achteruitgang op dit punt.

En de afvalbakjes. Het is nog steeds wennen, maar het bespaart het geklepper van de bakjes, en er is meer ruimte voor in de plaats.

Verder verwacht ik niet dat de NS op korte termijn nog veel grote aanpassingen aan de ICNG doet. Waarschijnlijk tijdens een tussentijdse revisie in 2030 ofzo, waarbij ze allemaal de 'flow’ kleurstelling gaan krijgen.

Dat dus. Voor mij is het nu een jaar of 20 geleden dat ik regelmatig treinreiziger werd en over het algemeen werd er destijds een stuk rustiger gepraat in de trein.

Stiltezones waren er nog niet, maar die had je ook niet nodig.

Al kon je je toen ook al ergeren aan ontwerpblunders van NS. Zoals DDAR waarin als de trein optrok de klapdeur tussen de roken en niet-roken coupé open zwaaide en er een wolk sigarettenwalm mee kwam.

Het aanhoudend stranden en uitvallen van ICNG begint nu de aantallen in de dienst wat groter worden langzamerhand toch wat zorgwekkend te worden. NS kan niet blijven beweren dat het allemaal zo lekker loopt met ICNG.

Je moest eens weten hoe vaak ik achter een gestrande SLT heb gestaan tussen Utrecht en Woerden tijdens het proefbedrijf. ICNG is daar helemaal niet zo afwijkend van.

En bij SLT was dat al een tweede poging nadat het proefbedrijf na een eerste poging met veel problemen stilgelegd was geweest. Dat heeft ICNG nog niet gehad.

En SLT rijdt tegenwoordig ook gewoon zonder problemen rond.

Mensen zijn nu veel mondiger en ontzettend direct. Sterk individualistischer. Maar het valt me altijd op dat dat eigenlijk alleen in Nederland zo is. In België merk je het verschil al.

In de jaren '80 reisde ik met mijn ouders weleens met de trein. Ik herinner me dat het publiek toen voornamelijk bestond uit kranten- en boeken lezende volwassenen. En een paar jongeren met een walkman op. Alleen in de zomer zag je weleens groepen jongeren op Tienertoer. Nu is de verhouding tussen de leeftijdsgroepen compleet omgedraaid. 

De wereld ligt nu door internet ook aan je voeten. Vroeger leefde je meer in je eigen omgeving en werd er ook gewoon minder gereisd. Denk ik.

De ICNG wordt met moderne Sprinterlook als intercity gebruikt en probeert qua ontwerp en inrichting alle groepen en wensen recht te doen en tegemoet te komen. Teveel wensen en groepen, naar mijn idee. Soms is het zo druk en zijn de treinen zo kort dat iedereen zomaar ergens gaat zitten en staan (omdat er relatief weinig zitplekken zijn). Mensen die dan met een bepaalde bedoeling ergens zijn gaan zitten, raken geïrriteerd. 

Die zones zijn goed bedoeld, maar hoe pakt dat in de praktijk uit. En ik vraag me ook af wie er op bijvoorbeeld sofabanken in coupés zit te wachten om andere reizigers te "ontmoeten". Hip en trendy zogenaamd, maar wat heeft het voor zin? De standaardreiziger wil gewoon normale stoelen, liefst zoveel mogelijk.

Met de SNG had ik eens dat het ding bij Voorschoten niet meer verder wilde, was volgens de machinist iets met de remmen. Gelukkig stonden we aan het perron, dus iedereen er uit en een kwartier later kwam de volgende sprinter gespoorwijzigd naar spoor 2 en stonden we lekker knus in een SLT.

Verder meerdere keren vergeefs gewacht op Laan van NOI op een SNG die vanaf Den Haag Centraal moest komen maar niet kwam omdat ‘ie er geen zin meer in had. En zelf ook eens op Den Haag Centraal ingestapt in SNG richting Haarlem die niet meer wilde, dus dan maar snel van spoortje 7 naar 8 omlopen om in de volgende (volle) sprinter te staan.

En een andere keer sputterde een een SNG behoorlijk tegen, de machinist deed een herstart en het leek er even op dat het niets zou uithalen (ik stond al bij de deur het dichts bij de hal om zo nodig een sprintje te trekken naar spoor 8) maar net 2 of 3 minuten voor de andere sprinter (naar Amsterdam) zou vertrekken liet een opgeluchte machinist weten dat het euvel gefixed was en we konden gaan rijden. Het was intussen wel lekker rustig in de trein want een flink deel van de reizigers was uit voorzorg al naar de volgende sprinter vertrokken. 

Daarnaast hoorde ik in de begintijd van SNG ook van andere reizigers dat ze meerdere keren hadden meegemaakt dat een SNG Den Haag Centraal niet wilde verlaten. 

Maar aan de andere kant waren er ook veel ritten waarbij het gewoon goed ging. 

Ik weet niet of er toen rustiger gepraat werd, maar er wordt sinds de mobiele telefoon wel veel meer (keihard) getelefoneerd, en vaak ook nog met de gesprekspartner op vol volume zonder koptelefoon. Ik vind dat over het algemeen storender dan 2 mensen die gewoon een gesprek met elkaar voeren.