Sinds een week of twee zijn veel van de treinen op het HSL traject tussen Breda en Rotterdam vervangen door ICNG materiaal. Optisch, en op het eerste gezicht mooi hoor, zo’n moderne trein, maar in de praktijk vraag je je af wie dit verzonnen heeft. Een opsomming van de laatste twee weken van problemen die steevast NIET voorkomen met het materiaal waar de ICD Brussel mee rijd.
- Steevast te korte treinen. Ik heb in de ochtend de trein van 08:14 richting Eindhoven, en in de middag c.q. avond 17:53 richting Rotterdam. Dat is spitsuur - en een lange trein is belangrijk. Toch heb ik zowel vorige week als deze week van de 8 dagen dat ik reisde, 6 dagen noodgedwongen moeten staan. In de ICD is altijd nog wel ergens een klapstoeltje te vinden.
- De indeling van de ICNG. Ik begrijp uit krantenartikelen dat een zogenaamd “testpanel” overweldigend heeft gekozen voor de bankjes en de vierzits plekken, maar probeer in de avond maar je maaltijd te eten of in de ochtend wat te werken op je laptop. Bovendien wilt geen enkele frequente treinreiziger in zo’n 4-zits zitten - het is leuk als je met een groepje onderweg bent maar 99% van de treinreizigers heeft een voorkeur aan een 2-zits, als ze de keus zouden krijgen.
- de bankjes idem. Op de plek van de bankjes hadden extra stoelen kunnen staan. De leuningen zijn te laag, de banken veel te diep, waardoor je alleen onderuitgezakt enigszins comfortabel zit. Niet ergonomisch en dan kan je altijd nog beter klapstoelen gebruiken.
- door de idiote inrichting, de segmentering van de ruimtes en alle andere poespas is er beduidend minder zitplek per strekkende meter in de trein. Wat was er mis met de wagons waar het eindeloze rijen 2-zits waren met af en toe een 4 zits? Eindeloos veel klapstoeltjes her en der ook. Het was praktisch.
- ”form over function”. Zie hierboven.
- storingen. De toiletdeur ging tweemaal niet dicht. Deuren tussen compartimenten zitten vast. Storingen waardoor de trein uitvalt. Intercom te zacht. Stiltecoupé’s waarvan voor niemand duidelijk is dat het een stiltecoupé is.
er was een prima betrouwbare trein, die wellicht geen 200km/u reed, oud was, maar wel lang genoeg was, grotendeels op tijd en zonder storingen reed, en plaats bood aan genoeg reizigers. Nu hebben we een slecht ontworpen, als het werkt snelle trein, die constant storingen heeft, een achterlijke indeling heeft waardoor het reiscomfort, ondanks de betere stoelen, omlaag gaat, en de algehele reis ervaring sterk is afgenomen.
ik hoop ten zeerste dat een volgend “test panel” bestaat uit mensen die minstens 5 dagen per week in de spits reizen, heen en terug, en dat al enkele jaren doen. Niet de mensen die dagtripjes doen. Het resultaat zou heel anders zijn geweest.
Zojuist bijna drie kwartier later vertrokken door een opnieuw defecte ICNG. Leuk, dat moderne spul!
