Skip to main content

Je weet wel hoe een deur werkt. Je hebt een deurgreep en een vergrendeling (slot). Nu leven we allemaal in 21-ste eeuw en mag het best elektrisch. Echter: wij blijven nog steeds mensen. En als je nou een interface ontwerpt, moet je hem modelleren naar dingen uit de echte wereld die de mens verwacht.

  1. Deur openen:

Prima. We verwachten er een deurgreep en we herkennen in plaats daarvan een knop, ook al zit ie ernaast. Indrukken en binnenlopen.

  1. Deur sluiten (foto genomen nadat het gelukt was):

Hé? Waar is die sluitknop nou? Ik verwacht hem toch echt wel aan de tegenzijde van de openknop! Is dat misschien die glanzende cirkel boven? Of moet ik iets met de voet trappen? Seconden passeren, je blijft kijken, je medereizigers kijken geïntrigeerd hoe de boel gaat aflopen.

  1. Nou, de ontwerpers hebben uiteindelijk zelf voor hun onkunde getekend: na een tijd versteld staan en alle kanten op kijken vind je serieus een instructiebordje van hoe je een deur moet bedienen:

Nu dat je dit raadsel succesvol hebt ontrafeld, mag je door naar de volgende fase van de quiz: vind de wasbak. Nee, dit is niet die urinoir-achtige iets, om een of andere reden dichtgetimmerd met geborsteld aluminium.

  1. Draai je nu 180 graden om en ga naar de volgende stap:

Je hebt de keuze uit drie knoppen. Welke kies jij? Zal het de bovenste zijn of de onderste? Je hebt maar drie pogingen en de tijd dringt!

Nee, gewoon de middelste, hoor. Ik verwacht hier ergens echt wel een handboek te liggen met alle ins en outs en verborgen functies van deze futuristische wc.

Heb de deur overigens gewoon met die draaivergrendeling op slot gedaan. Om later op het bordje ernaast te lezen dat het een “noodontgrendeling” is. Vraag me af hoeveel mensen die knop überhaupt over het hoofd hebben gezien en zo zijn doorgegaan.

De indicatie “WC bezet/vrij” aan de buitenkant stelt natuurlijk ook niks voor. Het ziet er net uit als de knop beneden waarmee je de deur opent (en is ook nog eens groen). Maak daar maar een vierkant venstertje van, die is meteen herkenbaar.

Had die ontwerper bij mij stage gelopen, had ie een dikke onvoldoende gekregen. Je moet interfaces modelleren naar hetgeen de gebruiker verwacht en niet je verbeelding los laten gaan om de prijs “het apartste ontwerp in de klas” te krijgen.

@NS admin, misschien toch iets aan doen?

André.

Jammer om te lezen dat je dit ontwerp erg verwarrend vindt, Andre12345. Ik zal je feedback doorgeven.


In de nieuwere VIRM's is het wel een stuk duidelijker omdat het urinoir (in jouw geval enkel dichtgetimmerd) helemaal verdwenen is. De knoppen staan dan dichterbij de deur die de vragen uit 3 en 4 wegnemen. Maar het daadwerkelijke probleem blijft.

Maar in mijn ogen zou dit technisch makkelijker moeten kunnen, hoewel een hele ombouw complexer is.

Hoe ik zou doen:

  • Knop indrukken, en de deur opent.
  • Stap de sanitaire ruimte in, en druk op knop waarvan er ééntje is.
  • Druk nogmaals op de knop om de deur te sluiten, of laat deur dan vanzelf sluiten na xx seconden. En druk nogmaals op de knop om de deur op slot te zetten. Laat dit met een stem horen.
    Even een kanttekening, direct sluiten en op slot zetten na één druk op de knop is ongewenst omdat grapjassen dan de toilet kunnen afsluiten.
  • Klaar met de behoefte? Druk op de knop, en de deur gaat van het slot en schuift weer open.

Eén knop in de sanitaire ruimte zou toch moeten kunnen volstaan?
Je hebt één knop en geen enkele onduidelijkheid over wat je in moet drukken alsof het een escaperoom is 😉.

Ik geloof dat dit ook zo in de toilet van de SLT werkt. Lekker simpel!


Bij de Flirt moest ik ook even zoeken inderdaad… totdat iemand riep ‘onder de wasbak!’

Komt nog bij dat de deur ook sluit na 30 seconden of zo, maar dan is hij nog niet op slot!

 


Oh, en voor je opdracht nog deze reactie. De ‘hoge nood’ ver/ontgrendeling is inderdaad intuitiever.


Het feit dat er een discussie gevoerd wordt over de bediening van een deur en een toilet, bewijst al hoe slecht deze ontworpen is.


Het feit dat er een discussie gevoerd wordt over de bediening van een deur en een toilet, bewijst al hoe slecht deze ontworpen is.

Of de hoge intelligentie van de bedenker :rofl:

Ik heb dus nooit uitleg gehad over die werking maar heb me altijd weten te redden zonder handleiding in elke trein die de NS in dienst heeft.


In de nieuwere VIRM's is het wel een stuk duidelijker omdat het urinoir (in jouw geval enkel dichtgetimmerd) helemaal verdwenen is. De knoppen staan dan dichterbij de deur die de vragen uit 3 en 4 wegnemen. Maar het daadwerkelijke probleem blijft.

Maar in mijn ogen zou dit technisch makkelijker moeten kunnen, hoewel een hele ombouw complexer is.

Hoe ik zou doen:

  • Knop indrukken, en de deur opent.
  • Stap de sanitaire ruimte in, en druk op knop waarvan er ééntje is.
  • Druk nogmaals op de knop om de deur te sluiten, of laat deur dan vanzelf sluiten na xx seconden. En druk nogmaals op de knop om de deur op slot te zetten. Laat dit met een stem horen.
    Even een kanttekening, direct sluiten en op slot zetten na één druk op de knop is ongewenst omdat grapjassen dan de toilet kunnen afsluiten.
  • Klaar met de behoefte? Druk op de knop, en de deur gaat van het slot en schuift weer open.

Eén knop in de sanitaire ruimte zou toch moeten kunnen volstaan?
Je hebt één knop en geen enkele onduidelijkheid over wat je in moet drukken alsof het een escaperoom is 😉.

Ik geloof dat dit ook zo in de toilet van de SLT werkt. Lekker simpel!

Misschien een raar idee, maar waarom niet gewoon een deur hendel om de deur te openen en te sluiten en  zo'n draaiding op de deur waarmee je hem op slot kan doen? Of zo dat te onduidelijk zijn??


Er is uitdrukkelijk gekozen voor drukknoppen die ook door mensen met een beperking gebruikt kunnen worden. 

Zo te zien is er nooit iemand met een beperking bij de evaluatie van dit “ontwerp” betrokken geweest.


Ik hoor hier een hele groep mensen die ook de afstandbediening van hun televisie weer willen inleveren en terug willen naar de “kloink” knoppen op het toestel zelf, omdat dat “intuïtiever” is.

Soms gaat de techniek vooruit en blijkt dat de manier waarop we het altijd “gewend” waren niet altijd per sé de beste was.

Voor de mensen die moeite hebben om het allemaal te begrijpen word je ook nog met een (naar mijn idee reuze-irritante) vriendelijke stem begeleid in wat je moet doen.

Ik vind overigens de verwoording van het onderwerp tenenkrommend. Kinderachtig om je mening op zo’n manier als “feit” te brengen.


Reageer