Corona, ervaringen sinds de maatregelen

Toch weer wat diensten verder. Ik zie het drukker worden, maar voor mijn mentale gezondheid is het niet goed meer. Ik zie ook op dit forum veel topics over de coronamaatregels. Ik kan je zeggen dat de maatschappij verder ontwricht is en we staan veel verder van eljaar af dan ooit tevoren.

Je hebt de mensen, die corona als griep zien, de maatregels onzin vinden, moeite hebben dat ze vrijheid moeten inleveren, discriminatie in alle lagen en ook mensen die respectloos zijn voor iedereen.

Iedereen mag zijn mening hebben, maar blijf respectvol naar elkaar toe. Voor mij ben ik het onderhand zat om voor racist of k*****hoer uitgemaakt te worden. De groep die dat roept, zijn de mensen die niet willen zien dat ook zij geen uitzondering zijn op aanspreken en handhaven. Als ik iets terug zou zeggen met dat soort schuttingtaal, dan gaan ze over de flos, want ik mag niet reageren. Dit soort mensen is zwaar irritant, en het komt nu het meeste voor als je aanspreekt of handhaaft op coronamaatregels.

Het ergste is dat men durft om met een medische uitzondering in een volle trein te stappen, zonder enige bescherming. Sorry,maar dan heb je het spel niet begrepen. Men leest wat men wil lezen, er zijn tijdelijke regels bij gekomen en de groep die we juist moeten beschermen heeft er schijt aan en doet er niets aan om mij te beschermen. Dat vind ik egoistisch en respectloos. 

Dan zullen we het maar niet hebben over alle medische redenen die worden aangevoerd, want het zit vaak echt tussen de oren. Ik wil niet geloven dat geen enkele arts, chirurg, pedicure en al die andere beroepen waar men edn mondkapje moet dragen last hebben van astma, hooikoorts, acne etc. Die groepen moeten wel super gezond zijn, want dit zijn de dagelijkse redenen dat men vindt dat ze met dat votje van het internet het recht hebben om alle regels overboord te gooien. 

Ik gaf het al eerder aan, dat ik blij zal zijn als we dit achter ons kunnen laten en weer gewoon bezig zijn met het vervoer van reizigers, controle en alle andere taken die we hebben. 

Kon dit niets anders, ja absoluut, maar we zijn nu eenmaal een polderland. Dat zie je terug.

Zelf blijf ik me ook houden aan de maatregels, doe ook gewoon me werk, dus ook controle en dus ook UVB's schrijven aan reizigers in de 1e klas die daar niet thuishoren. Als we weer meer naar normaal gaan, dan zal dat stuk voor mij niet wennen zijn iig.

Terug naar het topic zelf, na een kleine twee jaar had ik echt niet meer verwacht dat we in de huidige situatie van lockdowns zouden zitten en ook niet dat we nog zoveel maatregelen nodig hebben. Iedereen vindt er wat van, maar het belangrijkste is, leven en laten leven en dat is soms best lastig in de huidige tijd. Well logisch op zich, maar ik had het echt liever anders gezien.

Het effect dat de scholen dicht zijn, ook dat zie je. Het gedrag van jongeren, het over de grens heen gaan, het moeilijk te laten corrigeren en dan komt direct in mij weer op, waarom komt er niet een verkorte dienstplicht terug, gewoon om een stuk respect terug te krijgen. We zijn nu eenmaal een samenleving en om dat goed te laten verlopen, is dit gewoon wel belangrijk. Het is een veel te egoistische maatschappij geworden. Je merkt dat aan zoveel factoren. 

Zeker als ik weer een reiziger tegenkom, die mij de schuld geeft dat hij of zij geen geldig vervoerbewijs heeft. Ik ben altijd van het onderzoeken, maar niet als ik meteen een grote mond krijg en de mededeling hoor dat op de volgende station wel wordt ingechecked. Vraag me wel eens af of ik bij die reizigers in hun zaak eerst zaken mag pakken en dan pas later maar een klein deel ervan ga betalen? Ik denk niet dat men dat leuk gaat vinden, dus waarom verwacht men dat wel van mij?

Voeten op de bank is ook vervelend aan het worden. Steeds vaker komt het weer terug, net als niet ingeklapte vouwfietsen. Zeker niet vertellen dat het jouw vouwfiets is, zodat je je van de domme kan houden, ook zo waardeloos. Waarom is het zo moeilijk om aan bepaalde regels te houden? Ja, de coronaregels zijn het lastigst voor de meeste reizigers, maar ik denk dat het onderhand alles moeilijk aan het worden is. 

Ik mag me de komende maanden weer op de studie gaan richten, dus ik ben wat minder op de trein te vinden, maar ja, dat is nu eenmaal zo. Huiswerk maken is iets wat ik ook niet echt graag doe, alleen ontkom ik er nu niet aan. 

Op betere tijden, ik blijf het nog altijd maar hopen.

Ik als persoon ben uniek, net als iedereen op dit forum en al mijn collega's. Zoals Jeroen aangeeft spreek ik puur vanuit mezelf en oordeel niet over mijn collega's. Natuurlijk mag ik een mening hebben, die heeft ook iedereen, die probeer ik zoveel mogelijk uit dit topic te houden.

Feit is dat ik controlerondes doe en dat ik handhaaf op mondkapjes indien nodig. Feit is ook dat ik het prettig vind dat ik graag samenwerk met collega's, die er hetzelfde instaan.

Twee vroege diensten verder, die vandaag was wel erg vroeg, maar ik heb wel rustig mijn werk kunnen doen. 

Het was rustig in mijn treinen, heb ze goed kunnen bedienen, veel kunnen controleren en ik voelde me minder de kleuterjuf. Dat zal straks in het weekend wel ff anders worden vrees ik. Qua reizigers zonder geldig vervoersbewijs, ook dat viel reuze mee. 

Waar ik wel tegenop zag was het rookverbod dat vandaag inging. Eindelijk hoorde ik de stationsomroep erover in Nederlands en Engels. Kan me vandaag ff niet herinneren een roker gezien te hebben. Wel dat het ineens wat drukker was voor het station, jawel, door rokers.

Wel een paar fikse discussies gehad over het eten in de trein. Ze waren gelukkig wel respectvol allemaal, maar ik hoop op duidelijke en eenduidige richtlijnen vanuit de overheid en dezelfde richtlijnen bij NS.

Een aantal reizigers waren nogal verrast door de controle. Ik merk dat op als ik mijn scanner boven de kaart houdt, de reiziger zoekende is hoe de kaart aan te bieden. Krijg je de leukste taferelen door. Dan vertellen ze ook ff tussen neus en lippen door dat het pas hun eerste controle is sinds ze reizen. Sommigen gaven aan al een maand dagelijks te reizen. Ik ben dan natuurlijk benieuwd of ze wel collega's gezien hebben. Eerst zegt er eentje nee. Niet gezien. Ik vraag ze door en vraag of ze niet langs gelopen zijn voor oa mondkapjes controle. Dan komt het los, dat ze toch wel HC's zien lopen. Dan heb je weer leuke gesprekken over hun ervaringen.

Komend weekend dus de late dienst in. Het zal dan vermoed ik een andere ervaring worden, maar ik zal positief blijven en ik blijf door mijn treinen gaan. Juist daar haal ik mijn energie vandaan door onder reizigers te zijn. 

Weer een aantal diensten verder. Ik kom steeds meer in mijn oude gewoontes terug. Het geeft mij enorm veel energie. 

Het kat en muis spel met de mondkapjes blijft, net als het spel tussen de doorgewinterde zwartrijder. Ik probeer elke trein te knippen, je merkt dat de reizigers dat prettig vinden. Dat geeft mij dus energie.

Wel zie in een toename van aanrijdingen. Ik was er al bang voor. Ik probeer hier er te zijn voor de betrokken collega's, als ze daar behoefte aan hebben en natuurlijk de reizigers die hierdoor langer onderweg zijn.

Ik zie ook weer meer aspiranten, leidingevenden op de trein, zoals het ook was voor corona. Ik ben echt blij dat we door die 2,5 maanden heen zijn. Ik mag alweer ruim 5 weken mijn sport beoefenen en dan pas merk je wat je mist als je iets niet mag. 

Het gelaatsscherm dat ik gebruik, is al bijna tweede natuur. Toch blijft een mondkapje binnen handbereik, je weet het maar nooit. Ik houd niet zo van dat soort verrassingen. Hoe snel je aan iets kan wennen, echt niet te beseffen. 

Het is wel wat drukker geworden, maar ik heb nog geen dilemma's gehad iig. Dat scheelt enorm. Nu een soort van weekend. Ff weer de batterij opladen. Das nu eenmaal menselijk.

Het nieuwe jaar, veel voornemens en nog steeds de realiteit uit het vorige jaar. 

Ik kan nog steeds niet wennen aan die rustige treinen, die mondkapjes, waar ik telkens de lach of de traan mis van reizigers. De korte lontjes, het stukje egoisme (algemeen bedoeld), het elkaar nu niet lief hebben en die knuffel of die arm over de schouder. Nooit had ik aan het begin van 2020 dit allemaal kunnen bedenken.

Wat ik wel merk, is dat het kat en muis spel.met mondkapjes geraffineerder gespeeld wordt. Jammer dat we niet gewoon ons aan de regels kunnen houden.

Vervelend dat reizigers die medisch zijn en vinden dat ze geen mondlkapje kunnen dragen, niet begrijpen dat ze de orde, rust, veiligheid en of goede bedrijfsgang verstoren en niet willen begrijpen dat als ze moeten reizen, ze een mondkapje op moeten zetten of meedenken. Nee, wat doen we, we gaan doodleuk tussen andere reizigers zitten, flinke discussies aangaan en dan nog vinden dat er discriminatie plaatsvindt. Ik hoop echt dat de echte medische uitzonderingen meer hun best doen, want ik ben onderhand klaar om elke dienst minimaal 1x deze discussie te moeten voeren. Als je echt een longaandoening hebt, zou ik niet graag met het ov reizen, dus als men al niet bang is, weet ik zat. 

Waarom moeten we in Nederland zoveel polderen? Iedereen mag een mening hebben, geen probleem, maar denk mee in oplossingen ipv ons het bloed onder de nagels vandaan halen. Is voor beide partijen geen leuke bezigheid, kan ik je verzekeren. 

Had ik maar een glazen bol en wat zou ik graag weer bezig zijn met drukke treinen, plaatsen onnodig bezet houden en dat soort simpele dingen. Ik weet 1 ding zeker, deze huidige periode zal ik nooit meer vergeten. Het gehalte wist je nog? is hoog. Zoals er over vroeger wordt gesproken, halen wij geregeld herinneringen boven van, wist je nog dat moment van dat overvolle perron en trein? Hoe kwamen we daar uiteindelijk veilig weg. Het lijkt ozo lang geleden en das niet fijn. 

Het is dat het kalenderjaar gedraaid is, ik heb daar zelf weinig gevoel mee, want veel is er niet veranderd, maar da's de conclusie van elke jaarwisseling. Zelfs met het millenium, toen het 2000 werd en de wereld zijn hart vasthield of alles goed zou blijven gaan. Dat was pas een aparte jaarwisseling.

Maak er een mooi jaar van.

Ruim een week verder. Het kabbelt rustig voort met de bekende problemen. Ondanks de lockdown blijf ik het druk vinden in de trein. Vraag me vaak af waar men naar toe is geweest. Het zal een mix van forenzen zijn en schoolgaande jeugd in combi met thuisbezoekjes van reizigers. Winkelen zal het niet zijn lijkt mij. 

Ik ben de gelukkige, die alle kerstdagen werkt, gisteren ook op kerstavond. Toch was het drukker dan ik verwacht had en met de normale ellende eromheen natuurlijk.

Voor degenen die vrij zijn, fijne feestdagen gewenst en voor degenen die werken, maak er toch iets moois van 😁, ga ik ook doen tijdens mijn late diensten.

Vind dat wel een komisch advies, er is momenteel het een en ander te doen om NS die met een paar data-analyses boze brieven naar abonnementshouders gaat sturen n.a.v. bepaald incheckgedrag rondom de spitstijden. Zie het zo gebeuren dat NS besluit om na x correctietarieven een boze brief te sturen dat je je niet aan de voorwaarden van het abonnement houdt.

Okay, dan moet er wel voldoende controle zijn om die stempelkaart vol te krijgen. Misschien kunnen we ook een bonusprogramma opzetten voor de medewerker die de stempeltjes zet, gun Loes nog wel een eindejaarscadeautje.

(Ja, het is een grapje, zorgt ook voor misbruik door een groep HC, et cetera...)

Je bent niet de enige die zich afvraagt hoe het straks met die anderhalve meter moet.

https://www.gelderlander.nl/dg-werkt/frie-58-is-conducteur-hoe-moet-het-met-die-anderhalve-meter-als-het-weer-drukker-wordt~ae168c59/

Maar dit vind ik wel lief en heel leuk gedaan.

Nog 1 dag en ik heb weer weekend. Dan zitten er weer 4 aflopers voor me op. Merk wel dat ik toe ben aan vakantie en die komt er binnenkort ook aan.

De bekende welles/nietes discussie mondkapjes, die is onderhand wel bekend. Ik heb in de afgelopen 3 diensten weer genoeg andere discussiestof gekregen.

Op de ICD heb ik met een groep een fikse discussie gehad over de toeslag. Je merkt als men als groep fungeert, dat men zich sterker voelt. Zodra je ze alleen spreekt en ikzelf me ook houd aan hetgeen ik beslis, merk ik toch wel dat er dan een goed gesprek uit komt. Zeker als je uitlegd wat de consequenties kunnen worden als ik er zo klaar mee ben en het ga doorpakken. Uiteindelijk niet hoeven doen gelukkig, maar soms krijg ik daar geen keuze in.

Een ander probleem wat naar voren kwam, was een inklemming in een buitendeur. De betreffende reiziger kon zich zelf bevrijden en ik zag het weer gebeuren. Dat soort acties zijn levensgevaarlijk en ik ben naar het tweetal toegegaan en heb daar een interessant gesprek gehad. Hoe je iets anders kan beleven. Mijn getuigeverslag zag er heel anders uit dan wat de reiziger dacht dat hij had meegemaakt. Hoe je met oogkleppen situaties zo verkeerd kan inschatten. Ik stond volledig in mijn recht hier een bekeuring voor te schrijven, maar ik heb het afgedaan met het waarschuwende gesprek. Ik zag hoe het binnenkwam en vaak is dat beter dan er direct op bekeuren.

Later op de dag nog een groep jongens tegengekomen, waarvan er 1 een kater had. Ze waren komen vliegen en hij was helemaal gecheckt op Coronagerelateerde klachten. Natuurlijk ben ik niet blij met een reiziger, die overgeeft, maar hun reisorganisatie had hem voorzien van goede kotszakken. Ook hier zag je de dankbaarheid waarmee de groep werd geholpen. Het werd niet als normaal beschouwd.

De warmte zorgt ervoor dat ik me moe voel. Toch blijf ik door me treinen gaan en ik heb zelden een saai moment. Gisteren nog getuige mogen zijn van een echtelijke ruzie. Dat soort ruzies heb ik weinig mee van doen, behalve dat men het veilig houdt, maar als de een je trein ingaat, zonder mondkapje, dan krijg ik er een flink probleem bij. Uiteindelijk heb ik geen problemen gehad en ik hoop dat ze eruit zijn gekomen. Aangezien ze allebei niet meegegaan zijn, ken ik de uitkomst niet.

En gisteren weer eens een primeur gehad, een Flirt werd als Intercity ingezet. Hoeveel reizigers bij ons hebben nagevraagd of het een IC was, de twijfel sloeg enorm toe. De vraag van de dag was: "Haal ik straks mijn aansluiting wel, nu er een sprinter rijd?" Men dacht dat de Flirt niet zo hard kan rijden als IC materieel en in het bijzonder de VIRM.

Vanavond weer op pad in de hoop weer meer normalere zaken te regelen.

We zijn weer ruim een week verder. Ik heb een aantal vroege diensten achter de rug. Het verschil tussen doordeweekse dagen en weekenddagen is groot. Ook tussen de vroege en de late dienst. Maakt het wel dat je wat afwisseling hebt als HC.

De afgelopen diensten viel me op, dat vaak Duitsers sjaals, bandana's, spatschermen etc dragen. Opvallend is dat deze reizigers na aanspreken direct een mondkapje opdoen. Heerlijk, geen lange discussies, maar een dank je wel voor de info. 

Tijdens deze laatste paar diensten toch weer 2 bekeuringen uitgeschreven voor het niet dragen mondkapje. Zo af en toe he, vraag ik mezelf af of ik wel HC ben. 

De ICD ook weer mogen bedienen. In het weekend valt op dat er toch veel reizigers geen toeslag hebben. Is het onwetendheid of gokt men het erop? Moest wel lachen met 2 reizigers. Eentje gaf aan geen toeslag te hebben geladen. Ik lees de kaart uit en ik ga glimlachen. De reiziger kijkt me aan, ik mis zijn mimiek door het mondkapje, maar zijn ogen spraken boekdelen. Hij had een abonnement voor de ICD. Tja, dan hoeft het niet nee.

De andere gaf aan ook geen toeslag te hebben. Ik vraag het kaartje, is het een internationale naar Belgie met inclusief de ICD toeslag. Zoiets maakt mijn dag echt goed.

Ook een minder handige actie gehad. Na mijn omroep in de ICD over toeslag, heb ik blijkbaar voor vertrek een reiziger over het hoofd gezien, die zich spoedde naar de toeslagpaal. Uiteindelijk is de bagage eerder op het bestemmingsstation gekomen dan de eigenaar. Het kan dus echt, ahem..... foutje, bedankt.

De treinen worden drukker, daar ben ik echt blij om, maar hoe Corona zich verder gaat ontwikkelen is echt de vraag. 

Ik ben allang blij dat ik weer geregeld leuke ontmoetingen heb met reizigers. Morgen nog een vroege en komende week weer laat, daarna mag ik mijn accu gaan bijladen 😁.

Het zijn pittige diensten geweest. Ondanks de mondkapjes soap, ben ik nu weer meer het echte werk mogen leveren.

Vorige week was ik onderweg met de Intercity toen er een alarmoproep binnenkwam van een spoorloper, mogelijk suicidaal. Das altijd pittig. Zeker als er veel volk in de buurt is. Het is ook vreemd als er 2 treinen tot stilstand komen, een spoorwegovergang dicht blijft liggen om te zien wat er aan de hand is. Als je dan als HC, dus als herkenbaar NS-er de trein uitgaat, dan zie je de opluchting. Er is iemand due weet wat er moet gebeuren. Gelukkig is alles goed afgelopen en heeft de politie als omstanders goed meegeholpen, dan ben ik altijd blij, ondanks de adrenalinekick die je erdoor krijgt en heel scherp wordt. Dat kost veel energie, maar de goede afloop doet ook erg goed.

Een mindere dienst heb ik helaas ook gehad met physieke agressie. Het ging om een vervoersbewijs. Het is niet echt tof als je als HC controle houdt, vervolgens een reiziger naar het toilet wil en daarna pas een vervoersbewijs laten zien. Het is laatst echt ge-escaleerd waarbij de reiziger agressief reageerde en me gezellig omver wilde duwen. We hebben hem kunnen aanpakken met hulp van de politie.

Een andere reiziger probeerde hetzelfde, dus eerst naar de wc proberen te gaan. Dit bleef tot een normaal gesprek en ook voor deze reiziger gold dat het niet klopte. Ook dat netjes geregeld.

Wel merk ik dat ik een stuk verhard ben in alle scheldkannonades die ik te verwerken krijg. Bijna alle ziektes heb ik wel voorbii horen komen. Alle onzedelijke zaken ook trouwens. Mijn familie is er nog niet bij betrokken geweest. Ook moet ik gewoon in me hok blijven zitten. Het enige wat ik mis is dat ik een racist ben. Zal komende week wel weer in het scheldwoordenboek gebruikt gaan worden. 

Vanaf morgen komen er versoepelingen en ik hoop dat het normaal blijft verlopen. Ik ga het zien dit weekend.