Skip to main content

Dit topic om te starten, daar heb ik echt even over nagedacht. Ik merkte aan mezelf dat mijn lontje steeds korter werd en dat ik mezelf soms niet terug herken. Ik kies ervoor om jullie mee te nemen in een kort verhaal, hoe is het nu als HC (en al mijn andere collega's in de operatie, dus machinisten, Veiligheid en Service, Tickets en Service, collega's die onze diensten stellen, invullen etc. Sorry als ik wat vergeet).

In het bijzonder wil ik zowel de moderatoren en mijn actieve collega's danken voor hun bijdrages en inzet. Dit geldt ook absoluut voor de vaste forumleden en hun engelen geduld om vaak hetzelfde te antwoorden. Top.

Ik heb helaas de pech (of het geluk, ligt eraan hoe je het bekijkt) om werkzaam te zijn in Brabant. Ik weet nog dat we anderhalve week geleden maatregelen kregen opgelegd in de provincie Brabant. De maand ervoor was Corona vaak al het gespreksonderwerp. Het viel ons al op dat er veel minder Chinese reizigers waren sinds de uitbraak in China. De oproep kwam voor Brabant om zoveel mogelijk thuis te werken. Ik merkte dit direct op in de spits in Brabant. Net als de maatregel, geen handen schudden en veel handen wassen. Wat was dat wennen. Dan heb ik het nog niet over die 1,5 meter afstand. 

In de spits, na ingang maatregelen in Brabant reed ik met collega's de langste trein die we rijden tussen Eindhoven Centraal en Utrecht Centraal. De samenstelling was 3x VIRM4, in ons jargon, 12 bakken vast. Tot aan Utrecht was het zeer rustig in deze trein. In Utrecht kreeg je het surrealistische beeld, dat het perron vol reizigers stond en zich massaal de trein in liepen. Afstand? Neh, rekening houdend met de brandhaard Brabant? Neh. Collega's stonden te kijken dat collega's uit Brabant door heel het land gingen. Dit gold ook voor reizigers. Paar dagen later volgde het land.

Eenmaal landelijk kreeg je in het begin lege stations te zien, gesloten winkels. Ik ben de hele tijd bezig met mijn afstand. Hoevaak een reiziger met een vraag op korte afstand van je komt, is zowat 95% van de keren. Bij uitstappen krijg je vaak ook geen 1,5 meter aan ruimte. Ook bij vragenstellende reizigers blijf je continue alert op de afstand. Dan moet je je eens verslikken, dan hoest je netjes in je elleboog, maar om je heen zie je reizigers en collega's opveren. De angst regeert.

Gisteren viel al op dat het drukker was in de trein. Groepjes bij elkaar. Geen afstand houden. Het lijkt wel of men in de bubble zit van hun telefoon of Ipad. Geen rekening houdend met de maatregelen. Ineens zie ik ook meer overtredingen, zoals fietsen op het station. Als je perse wil fietsen op een station, Breda heeft er een fietspad doorheen lopen. Het egoisme druipt ervan af.

Ik loop zowat op mijn tenen sinds de crisis en het draait allemaal om afstand, hygiene en goede samenwerking om de treinen te rijden. Ik behoor tot de "gezonde" groep en ik hoop dat reizigers hun verantwoordelijkheid nemen. Mensen met vitale beroepen willen graag veilig naar hun werk en terug. Met overvolle treinen met dagjesmensen lukt dat niet. Op stations geef ik ook geregeld aan dat men afstand moet houden. 

Ik hoop dat ik bij de "gezonde" groep blijf behoren en dat we ons werk blijven doen voor onze Nederlanders met vitale beroepen. In al die gevormde groepjes kom ik echt niet voor mijn lol erbij. Corona heeft mijn werk tijdelijk veranderd, de omgang met mensen (een knuffel die iemand nodig heeft, durf ik niet snel meer te geven) heeft gezorgd dat ik vaker echt op mijn tenen loop. Mijn ouders zie ik weinig, net als de rest van mijn familie en vrienden. Dat vind ik persoonlijk niet fijn en ik hoop dat we deze crisis snel beheersen. Dat het een serieuze crisis is, blijkt wel, maar nu iedereen zover krijgen dat het geen computerspelletje is. Ik zie steeds meer mondkapjes dragers in de trein.

Voor de zorg, top, jullie zijn geweldig.

Zelf voelt het voor mij al als isolatie, als potentiele bron van besmetting door mijn werk, mijd ik alle fysieke contactmomenten. Ik zou het mezelf niet vergeven als ik het heb met milde klachten en anderen zou besmetten. 

Een totale verandering sinds de maatregelen.

Vandaar mijn schrijven. Werk mee, ik hoop echt dat we weer naar de situatie van voor de crisis kunnen, geen stress, uitdagingen etc.

Bedankt aan diegenen die de moeite namen dit door te lezen.

Edit: en natuurlijk blijf ik aan het werk voor de reizigers die ook echt het openbaar vervoer nodig hebben om strikt noodzakelijk te reizen.

Ik ben weer 2 diensten verder. Gisteren was op zich een rustige dienst, wel weer fietsers mogen weigeren, helaas, maar de dienst die ik nu gedraaid heb, dat was wel uitdagend qua Coronamaatregelen.

Allereerst vielen de fietsers weer negatief op, ikzelf 3, zag er nog genoeg op het station helaas. Elke keer een reiziger teleurstellen, dat is niet echt tof.

Ik had ook beloofd een app te testen voor NS. Ik kan er weinig over vertellen, maar mijn batterij werd er niet zo blij van. Ik was veel bezig met te regelen dat ik geen lege NS telefoon zou krijgen, want je weet het maar nooit. Hele dienst netjes uitgestippeld, veel balkons gezien, geloof dat @Erryt NS nog een plekje had in de trein. Ik kreeg zelfs nog de vraag van een reiziger of hij moest verplaatsen. Ik dacht, ik zit op het balkon, jawel, klapstoel met groene sticker en hij in de vierzits, van mij vandaan bij het raam. Beter kan je niet hebben. Blijkbaar zijn er collega's van mij geweest, die hem wegstuurden van de plekken, balkon moest helemaal vrij zijn voor te sleutelen. Ik.dacht direct aan het afzetten 1e klas acties, want ik begreep er weinig van.

Verder werd ik heel blij, dat ik me gewone werkzaamheden weer mag gaan oppakken. Ik was niet zo snel als @Jeroen met het bericht lezen, maar het stemde mij direct vrolijk. Niet voor de mogelijke confrontaties, maar het er weer zijn voor de reizigers. Zal ook echt aan de mondkap mogen gaan wennen, net als iedereen.

Na mijn geweldige uitgestippelde oplaadacties, kwam er zand in de machine. Ik had dienst op de sprinter Den Haag Centraal naar 's-Hertogenbosch, toen er voor ons een aanrijding heeft plaatsgevonden nabij Geldermalsen. Wij mochten braaf wachten voor een rood sein net voor Culemborg. Het station lag voor het grijpen…

Uiteindelijk na niet al te veel tijd mochten we Cukemborg binnen en tja, daar kwam ik voor een dilemma te staan. Wetende dat er niets meer zou rijden naar Geldermalsen en ik toch wel wat gestrande reizigers had. Op 2 handen te tellen gelukkig, maar toch. Er werd besloten terug te gaan naar Utrecht Centraal, maar wat kan ik dan doen voor die reizigers? We hadden een negatieve vertrektijd, alles kan, dus dat kan ook. Mijn gestrande reizigers in Culemborg achter te laten en het hun zelf laten regelen, dat kon ik niet maken. 

In goed overleg afgesproken iedereen mee te nemen naar Utrecht en vanaf daar het alternatieve vervoer te regelen. Nadeel was wel, je staat binnen de 1,5 meter met andere reizigers. Ik heb het op de koop toe genomen en door een paar rode seinen tijdig het alternatieve vervoer kunnen regelen. Er waren 2 reizigers die besloten om in Culemborg te blijven en bedankte mij voor het aanbod. Werkelijk nog nooit zoveel dankbaarheid gezien door een stranding ivm calamiteit. Het was echt fijn dat dit ook nog steeds bestaat in deze crisis. Ik heb geen negatief woord gehoord. Men was blij, dat deed mij goed. Daar ben ik HC voor geworden, om dat verschil te maken en de verantwoording te pakken voor mijn reizigers. 

Wat ben ik blij dat ik dat straks weer meer mag. Ook al zie je geen glimlach (door dat vreselijke mondkapje), de glinstering in mijn ogen zie je wel.

Morgen nog 1 dienst zonder draaien en dan ben ik meteen aan de beurt op 1 juni. Nieuwe ervaringen iig, das zeker.


Het weekend heb ik vrijaf gehad, dus ik heb geen idee hoe het weekend is geweest. Wel weet ik dat ik nog niet geheel hersteld ben, maar ik draai wel mijn diensten. De laatste loodjes, zijn altijd het zwaarst.

Ik heb de laatste diensten weer genoeg gezien en gehoord, waar ik me af en toe echt afvraag, hoezo dan? 

Laatst heb ik reizigers aangesproken dat het eten en drinken zo kort als mogelijk is. Kreeg leuke gesprekken erover, maar ja, degenen die je wil bereiken, bereik ik niet helaas. 

Medische uitzonderingen. Ik blijf ze zo bijzonder vinden. Alsof het virus zo slim is, dat ze de medisch uitgezonderde reizigers links laten liggen, want afstand bewaren is erg lastig voor een deel van deze groep. 

De agressie wordt steeds erger. Ook het respect is helemaal weg. Vandaag een relatief korte dienst, die is uitgedraaid op een extreem lange door agressie. Niet tegen mij, wel tegen de collega. Het is tot een aanhouding gekomen. 

Verder probeer ik maar zoveel mogelijk mijn werkzaamheden te doen waar ik me goed bij voel en wat reizigers verwachten. Wat ik wel merk dat deze tijd mij enorm verhard heeft. Ga niet graag de discussie meer aan, ben moe van alle argumenten. Dat geldt op erg veel vlakken. Toch hoop ik dat ik weer eens wat zachter wordt, maar deze tijd is echt overleven. Geen ruimte voor egoisme, das waar ik nog steeds op hoop om eerlijk te zijn. 

Hopende op echt een betere tijd...


Ik ben er ivm priveredenen weer ff uit geweest en ben weer rustig aan het terugkomen. Ik heb de avondklok bijna helemaal niet mee gemaakt door de diensten die ik wel kon draaien en heb nu weer een viertal diensten gedraaid. 

Wat me direct opviel na 3 weken eruit te zijn geweest, was de drukte. Je ziet en voelt aan alles dat iedereen hoopt dat het einde van de maatregels in zicht komt. Ik kan ook echt niet wachten, kon ik op dat gebied de tijd maar wat versnellen.

Ik merk ook nu het vaccineren op stoom is gekomen, dat men meer durft weer, ook onder mijn collega's. 

Treinen die ik gecontroleerd heb, hoefde ik dit keer niet alleen te doen en het wordt binnenkort puinruimen wat betreft de asociale reiziger. 

Ook hoop ik dat de lontjes weer wat langer worden. Het kleuterjuf gedeelte laat ik graag achter me.

Veel meer nieuw te melden heb ik niet echt. Door de drukkere treinen heb ik iig wel weer meer te doen en daar ben ik echt blij om. Weer meer naar het normale werk, het werk waar ik ooit voor gekozen heb en weer het manusje van alles ben.

Meer verschillende soorten situaties meemaken waar het verschil gemaakt kan worden. De gezichten van iedereen weer zien. Laat de tijd maar snel vooruit gaan in dit geval.


Het begint steeds drukker te worden, op de stations en in de treinen. Groot aandeel hebben de studenten daarin. Het maakt het gezelliger qua drukte.

Toch blijf ik me verbazen over ons eigen volk. Elke trein een discussie over ofwel het mondkapje, het verkeerd gebruiken van een vervoersbewijs of de fiets. Sinds Corona zijn toetreden heeft gedaan in onze ziektes, is het duscussie gehalte omhoog geknald. Iedereen heeft wel een excuus waarom iets niet klopt en een deel wil niet aangesproken worden.

Steeds meer zie ik respectloos gedrag. Men maakt eigen regels en ik begin het steeds meer af te kappen. Ik hoor zelden nog iets nieuws.

Waar ik wel zat van ben, is het respect dat weg is. Het respect van vroeger is al heel lang weg, maar het respecteren van huisregels is echt het minste wat men kan doen. Ik vraag me echt af, al die reizigers die vinden dat ze iets niet hoeven, wat die ervan zouden vinden als ik bij hun thuis of op hun werk hetzelfde zou doen. Hoe men zou reageren als ik hun regels niet respecteer. Daar hoor je niemand over. Gisteren was ik er echt ff klaar mee. Ik snap het gewoonweg niet meer. Misschien komt dat wel weer als we weer normaler mogen doen.

Op de weg gebeuren ook veel ongelukken. Reden die men aangeeft, men is het ontwend. Ik denk dat men het reizen met de trein ook ontwend is. Ik zie ongeschreven regels gebroken worden, zoals eerst de uitstappers, dan de instappers. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik heb de hoop dat het zal veranderen en dat het tijd zal kosten. We zijn gewoontedieren, laten we het positieve er daar dan maar uit gaan halen.

Fijn weekend gewenst voor een ieder.


Denk dat iedereen onderhand moe wordt van de huidige situatie.

Vind ik mijn baan nog leuk, na ruim anderhalf jaar kleuterjuf gespeeld te hebben? Nee, vindt er geen reet meer aan. Hoe dat komt? Door dat asociale, respectloze gedrag van vooral de Nederlander. Natuurlijk mag iedereen zijn mening hebben, maar ik word doodmoe van alle discussies, elke dag weer. Je raakt afgestompt. 

Ik ben HC geworden om reizigers te helpen en daar waar nodig te handhaven. Nu is het doodnormaal, welke leeftijd dan ook om met smerige schoenen een bank te bevuilen en te bezetten. Mondkapjes, ach, waarom hebben we een plicht als het gros een spelletje speelt? Ja, zo zielig is het aan het worden, elke leeftijd doet mee. 

Dan de vervoersbewijzen, voorwaarden aan een vervoersbewijs? Tja, die lezen we niet en doen wel zielig, dan komen we er wel mee weg.

Verkeerdzitters, omdat hun telefoon leeg is en ze nog een wereldreis moeten maken. Dan heb je toch een perfect excuus om in de 1e klas te zitten? 

Ow, HC zijn ook mensen waar dat mondkapje soms onder de neus eindigd. Hoe irritant is het als een reiziger mij daarop wijst, zelf niets zegt en mij gaat verwijten er niets mee te doen? Echt serieus? In wat voor maffe film zijn we beland? Wanneer stoppen de opnamedagen? 

Nederlanders zijn verdomd goed in polderen, we hebben geen regering, die poldert ook lekker door en we worden steeds egoistischer.  Ik vraag me oprecht af hoe dit is om te keren.

Ben ik het eens met alle maatregelen? Ook ik heb daar mijn mening in, maar dat ik zwaar teleurgesteld ben in Nederland? Enorm. 

Nu de natte horeca om 20 uur dicht is, geeft 1 positief punt. Die losgeslagen jeugd, die zich klemzuipt en drugs gebruikt, totaal zijn losgeslagen, die tref ik nu ff niet in de trein aan. Hun ouders zouden eens moeten weten wat hun kinderen uitvreten. 

Ik houd mijn hart vast, voor alles wat komen gaat.


Dank je wel. Ik ben een nacht verder, wat voor mij altijd een belangrijke graadmeter is. Hoe kom ik na zoiets de nacht door. Slaap ik goed, hoe reageert mijn lichaam, denk aan kramp, spierpijn, blauwe plekken etc. Ik ben er zelf wonderbaarlijk goed uitgekomen en ben in staat om mijn dienst voor vandaag weer op te pakken.

Het is voor mij niet de 1e keer dat ik hiermee geconfronteerd word, vandaar dat ik mezelf hier goed in ken. Voor mij ook voor de eerste keer dat ik er na de 1e nacht zo goed uitkom. 

Vanavond ga ik er gewoon weer een mooie dienst van maken 😁.


De creativiteit om zwart te reizen begint ook weer toe te nemen. 

Het ouderwetse toiletzitten is zo jaren negentig, dat doe je als je geen goede smoes hebt. Helemaal als tijdens controle blijkt dat ze niets hebben, hup, de wc op. Lijkt het gedrag van mijn hond wel. Ik draai me om, dan zie ik je niet en ben je er dus niet. Dat beestje flikte dat altijd bij de dierenarts.

Een andere manier is door weg te lopen van de controle, geen wc opzoeken, maar je heil onder de stoelen te zoeken, als een echte "commando". Tijgerend naar de andere kant, vreemde blikken van reizigers, perfecte optie tot tasrollen, maar nee, er was twijfel bij de reiziger of ie was ingecheckt. Vond zijn stofzuigeractie best stoer moet ik zeggen.

Een andere reiziger vond het nodig om meteen zijn mooie vinger te tonen, die geweldige middelvinger, waarbij ik bijna wilde opmerken of hij daar een OV in had laten plaatsen.

Ook schoenen verliezen begint weer normaler te worden. Vast tussen deuren niet te vaak, maar ik kom ze wel eens in de ballast tegen.

Ook de momenten dat ik zelf geweldig de mist in ga. Denk aan dat ticket voor Den Haag Centraal en Eindhoven Centraal. De vroegboekkorting. De naam van dat ticket in onze app is exact dezelfde als voor het samenreisticket en de scan geeft wel wat anders aan. Opletten geblazen.

Fietsers die me met puppyogen aankijken of hun fiets toch echt in de spits meemag.

Lekker ouderwets dus. Heerlijk.


Het is nog niet weg Corona, maar ik krijg weer meer ouderwets werken. Gelukkig maar, alleen het personeelstekort is niet echt fijn. 

De laatste tijd kan ik weer redelijk normaal mijn werk doen, reizigers lastigvallen voor hun vervoerbewijs, reizigers die het leuk vinden om tussen de deur te komen of je kwaad aankijken als je niet op ze wacht (terwijl je al vertraging hebt, en alleen je eigen deur open hebt nog).

Agressie is er nog teveel, net als het ikke-ikke gedrag. Voeten op de bank gebeurd weer vaak, veel vouwfietsen die niet opgevouwen worden, want het is toch rustig? Ik hoor vaak dat ik moeilijk doe, tuurlijk joh. Net als de bagage die op de fietsen blijven zitten, teveel fietsen mee en als klap op de vuurpijl op verkeerde balkons, vluchtwegen blokkeren etc.

Ook zwartrijders die echt doordraaien en helemaal uit hun stekker gaan door te trappen tegen materieel (das altijd beter dan tegen mensen), reizigers hoor ik hun verhaal doen. Ook vechtpartijen in de trein komen te vaak voor. Zinloos geweld en als ik de betrokkenen zie, denk ik vaak, hoe dan? 

Ben ook weer meer bezig met ehbo gevallen. Roltrappen zijn gemene trappen als je valt. Ik hoop echt dat reizigers met fietsen, veel bagage etc de lift nemen. 

Kortom, ik heb genoeg om handen, ben soms toch nog een kleuterjuf, maar we gaan de hopelijk wat betere kant op. 

 


Ik schrijf dit nog voor het begin van de nieuwe persconferentie, waar men mogelijk versoepelingen gaat aankondigen. Ik heb ondertussen weer een paar diensten gedraaid en ik begin moedeloos te worden van het blijven corrigeren, maar helemaal van het respectloze gedrag. 

Ik kom nu vaker reizigers tegen, die het gewoonweg niet meer kunnen opbrengen om een mondkapje te dragen. Ik reageer daar dan altijd al op van, wat denkt u hoe ik me voel als ik de hele dienst een mondkapje draag? Ik heb het niet over mijn collega's die zich niet willen laten zien, daar blijf ik genoeg van vinden. Die gaan echt een probleem krijgen als eenmaal de mondkapplicht eraf gaat, want ik ben onderhand wel zeker dat ik voor corona ook genoeg risico liep om ziek te worden. Neemt niet weg dat ik corona nog steeds serieus blijf nemen, begrijp me hierin niet verkeerd. Voor corona waren we niet zo bewust van besmettingen van welke ziekte dan ook.

Waar ik laatst echt van uit me plaat ben gegaan, is het feit dat het egoisme en het respectloze nog steeds hoogtij viert. Ik heb met verwondering mogen aanschouwen hoe mensen schapen zijn (in de zin van, als er 1 schaap over de dam is, volgen er meer) en dat men koste wat het kost een trein wil halen, die een half uur later ook gewoon weer rijdt. Men is ervoor bereidt zijn of haar leven te geven of te vergooien. Je vraagt je af, hoe doe je dit dan, nou simpel, steek een dienstoverpad over, omdat je geen tijd hebt de normale route te lopen en je het excuus hebt, wel in het Engels, Oh dat wist ik niet. Nee, er staat een hek, waar je omheen moet, er staat een bord met een pictogram van een poppetje met een rode streep erdoorheen, tuurlijk is dat de normale weg. 

Een versplinterde groep van 15 reizigers uit Duitsland hebben dit veroorzaakt en wat ik nog kwalijker vind? Gewoon snel doorlopen de trein in, zodat wij geen zicht meer hebben wie wat gedaan heeft, want je zal maar eens sorry zeggen, een smoes verzinnen is vele maken beter. Gelukkig had ik meer correcte reizigers in de trein zitten, maar ik heb me echt moeten inhouden, want ik kreeg door deze situatie oude flashbacks terug van een situatie, waarbij ik tot 2x toe iemand een poging tot suicide heb zien doen. Gelukkig met goede afloop, maar het staat op je netvlies gegrift en dit soort reizigers zullen dit niet begrijpen tot ze er zelf mee te maken gaan krijgen, 

In een andere dienst zie ik hoe reizigers bewust gokken om bv in de Intercity Direct geen toeslag te laden en als ik dan ineens in beeld kom met een controleronde, deze ff snel aanschaffen. Ik denk dan, je gokt en verliest, werk dan mee. Het voor mijn neus kopen is gewoon dom, want er komt gewoonweg een nieuw vervoerbewijs aan te pas, zeker in de vorm van een toeslag.

Toch blijf ik nieuwsgierig hoe het nu verder zal gaan lopen, maar ik houd mijn hart vast. We zijn een bijzonder land, wat ik in de huidige situatie verre van prettig vind, aangezien we, de Nederlander het zelf wel in zullen gaan vullen.

Ik zal maar positief blijven, anders is het niet meer vol te houden.


Vroege dienst doordeweeks, wat een verschil, ook op welk traject je zit. Gisteren had ik een redelijk rustige dienst, hoef minder te wijzen op de mondkapjes gelukkig, maar toch blijft het een hot item.

Vandaag was meer een aparte dienst. Ik startte met een trein, die zonder reizigers naar Weert ging om daat de dienstregeling op te starten. Ik had gebeld naar welk spoor ik moest om die trein op te pikken. Deze komen niet altijd onder de kap, zoals we dat zeggen. Dat betekend dat ie niet altijd aan het perron klaarstaat. Nog niet eerder meegemaakt dat ik naar het verkeerde spoor gestuurd ben. Een flinke miscommunicatie, die deze week snel hersteld kon worden door de extra vroege intercities richting Weert. Aangezien er niets rijdt tussen Roermond en Weert, begint de aanvoer naar Weert vanuit Eindhoven. Ik miste dus gigantisch ruim mijn op te pikken trein, veiligheid boven alles en kon mee met een intercity. Uiteindelijk 4 minuten om naar de sprinter te komen in Weert. Tijd zat dus, geen man overboord en problem solved.

Ik loop van achteren naar voren toe en ik zie direct 2 reizigers zonder mondkapje zitten. Spreek ze aan, eentje vindt hem, de ander niet. Ander probleem was het blik bier. Tussen 20 en 7 geen alcohol, tja, das een lastige. De beide reizigers gingen een mondkapje kopen iig. Afloop ken ik niet helaas.

Vervolgens kom ik erachter dat mijn dop eraf gegaan is van mijn fles met water. Beetje improviseren en ik had weer een dop.

Verderop in de dienst een onwillige deur, de buitenknop was me daar stronteigenwijs 😡, die reageerde nergens op. Mocht weer een deur afsluiten.... tja, wat moet je anders he 😁.

Ook nog wat uvb mogen uitschrijven, maar verder had ik wel weer het gevoel weer een HC te zijn, zoals voor Corona. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, is en blijft het motto. Eind van de week weer de late in. Zalwel weer fasten your seatbelt gaan worden.... turbulent, maar hopelijk met een vrolijke noot 😄


Een maand verder, voor mij een vakantie en een griepje verder, maar ik zie dat het weer als vanouds begint te worden. Alhoewel ik het in lange tijd niet zo enorm druk heb gezien in de laatste treinen op oa zondag. De dagjesmensen zijn terug, net als de vakantiegangers, de toeristen ook, studenten en een deel forenzen, het is echt weer het werk wat ik graag doe. 

Alleen alle kots kan ik missen als kiespijn…

Treinen zijn druk, kost veel tijd om alles gecontroleerd te krijgen, maar ik ben wel blij dat ik alle gezichten, op die paar mondkapjes na, weer kan zien. De verbazing als ik een vervoersbewijs vraag. Zo geinig joh. 

Ook het oude reizigersgedrag blijft terugkomen, alhoewel ik mezelf heb aangewend geen vervoersbewijzen aan te pakken. Zit er zo in gebakken nu. 

Ik hoop dat we zo door blijven gaan, blijft mijn lontje een stukkie langer en heb meer plezier in me werk.


Gisteren een aflopende dienst gedraaid, kleine week later dan mijn vorige vroege dienst. Opvallend is dat het echt al drukker is. 

Alle groepen ben ik gisteren tegengekekomen, maar het stukkie ik snap niets van vervoerbewijzen wordt wel erger. Toch best knap dat je "per ongeluk" of "niet wetend bent" dat je met korting op het Nederlandse traject reist zonder geldig abonnement. Alspf je per ongeluk voor korting kiest, ja, dag. Is een stukje duurder geworden voor deze reizigers. 

Ik kom nu ook weer meer slapers tegen, veelal met mondmasker toch goed op, zeker als men eerder gehoord heeft dat ik er klaar mee ben met die vervelende spelletjes. Dan krijg je ook weer de pechvogels, die te laat gaan reizen en niet meer op hun eindbestemming kunnen komen door eigen toedoen.

Waar ik soms van sta te kijken, dan controleer je, bieden mensen hun QR code uit de Corona app aan. Dat is al paar keer gebeurd. 

Ben benieuwd naar de komende persconferentie, hoe nu verder...


Een einde aan een tijdperk wat ik graag had overgeslagen. De drukte in de trein begint terug te komen, de mondkapplicht is nu echt kleuterjuf spelen, toch blijf ik er wat van vinden. 

Ik controleer meer reizigers nu het weer drukker wordt, ik pak nog steeds geen kaarten aan, maar de weglopers zijn er ook weer. Handig als je een dubbeldekker bij je hebt en je bent met 2 controlerende HC bezig. Men vloog als vanouds in me armen.

De perrons zijn druk, de eerste klas wordt weer drukker met forenzen. Scheefrijders blijven we houden helaas, maar ik kom weer meer in mijn element. 

De volgende crisis met Oekraine heeft zich aangediend, ben pas 2 vluchtelingen tegengekomen en waar ik niet tegen kan is dat er mensen zijn die misbruik maken van deze situatie. Onze bekende groepen personen die roepen Oekrainer te zijn, geen paspoorten hebben en gratis mogen reizen. Wordt interessant als je herkend wordt. 

Wachten hoe dit zal gaan ontwikkelen.


Dit topic om te starten, daar heb ik echt even over nagedacht...

 

Heel herkenbaar allemaal. Op mijn standplaats draaien we al een week op een soort van skeletbezetting vanwege alle ziekmeldingen. Heb de afgelopen week bijvoorbeeld al meerdere malen m'n trein overgedragen aan een sleutelmachinist omdat er geen HC beschikbaar was. Elke keer als je per ongeluk een keer hoest (verslikken) dan merk je dat er mensen angstig naar je kijken, maar het erge is dat je ook zelf gaat doordenken: “ok, ff in de gaten houden". Omgekeerd zet je zelf ook snel een stap achteruit als je iemand anders ziet hoesten of niezen: de angst regeert onder de mensen. Vooral de laatste 2 weken als ik op de 1100 serie zat (Den Haag CS - Eindhoven). Onbewust merk je dat elke persoon door jou of door andere reizigers als een potentieel gevaar wordt gezien.

 

Dingen die me verder opvallen:

  • mensen die de knopjes van de deur niet meer willen indrukken om de deur te openen en willen dat ik het voor ze doe;
  • steeds meer mensen met mondkapjes of shawls voor de monden. Ik zie ook enorm veel mensen het mondkapje op de kin dragen, met de handen de mond en neus te krabben en vervolgens het kapje weer op de neus/mond plaatsen;
  • er zijn nog steeds mensen die verrast worden doordat we met een minimale dienstregeling rijden. Kreeg vandaag nog het verwijt aan me hoofd dat dit schandalig was omdat het niet in het nieuws was gemeld (...);
  • afstand houden is er inderdaad niet bij. Ik had vandaag het gevoel dat ik in een soort van levend Pacman zat. Reizigers onderling gaan nog steeds in grote getalen bij elkaar in de buurt zitten (terwijl de coupé verderop totaal leeg is);
  • gelukkig veel begrip onder de reizigers! Heb elke dag wel een paar keer een gesprek met reizigers die benieuwd zijn hoe wij met de huidige omstandigheden omgaan. 
  • ik ben als HC best fanatiek: ik loop meermaals door m'n treinen heen, controleer bijna elke trein en heb normaliter veel contact met m'n reizigers. Het gaat enorm tegen m'n nature in om sociaal contact te vermijden: het voelt allemaal heel onwennig en onrealistisch. En, uiteraard veel minder belangrijk, maar buiten een eventueel gevaar vanwege het virus duren de dagen nu ook enorm lang vanwege de aangepaste werkwijze. Ik weet amper hoe ik de dag moet doorkomen.

De feestdagen zijn geweest, ik heb met Kerst mogen werken en met oudjaar en het waren interessante diensten. Je merkte wel op dat de feestdagen iets doen met reizigers. De stemming was redelijk gemoedelijk, de drukte viel meestal mee, behalve de aanvoer voor richting Belgie. 

Een aantal niet betalende klanten vonden dat het feest was en dat ik ze daarom niet mocht schrijven. Feestdag of niet, de regels veranderen niet op die dagen. Toch zie je dat men meer door de vingers zien acties hopen. 

Ook zie je meer andere zaken. De saamhorigheid die bij de feestdagen hoort, maar ik kom ook gekke zaken tegen. Nog wat mogen ehbo-en, meer moeten schrijven helaas en dat leidde weer tot agressie. Gelukkig ook gezellige gesprekken gehad, maar ik blijf erbij, dat ik doodmoe wordt van het gedrag van reizigers wat betreft mondkapjes. Helaas kan ik geen ijzer met mijn handen breken, maar frustrerend blijft het wel.

Ik hoop echt dat 2022 een mooier jaar wordt, meer terug naar het oude en de gezelligheid, want als er geen hoop meer is, hebben we een probleem.…

Voor iedereen een mooi 2022 gewenst.


Ik had vandaag een vroege dienst. Op het HSL traject, we rijden de 1100-serie weer tussen Eindhoven en Den Haag. Het was erg rustig en ik merk dat ik geen schaamte heb voor mijn gelaatsmasker. Een reiziger vergeleek me al met een slager.

De dienst was kort, maar ik heb toch weer mijn controleronde weer opgepakt. Het voelde goed en van zeg 75 man die ik vandaag gecontroleerd heb, heb ik maar 1 vraagteken gehad bij het vervoersbewijs. Ik merk dat mijn collega's zich nog niet prettig vinden om door de trein te gaan, maar ik wil mijn gevoel snel terug hebben. Ik ben nog nooit zo vaak bedankt tijdens een controleronde. 

Mooi om mee te maken hoe vaste reizigers het waarderen.

Een jongeman had me vandaag tuk. Ik zag hem zitten met een sjaal of iets om zijn mond. Ik gaf hem aan dat dat niet goed was. Vervolgens trekt ie de sjaal van zijn gezicht en daar kwam het mondkapje, correct gedragen. Hij vond het lollig en ik kon er zeer zeker om lachen. Dat is iets wat ik ook gemist heb, dit soort rotgeintjes. Ik waardeer ze nu nog meer. Weekend nieuwe dag, nieuwe diensten 😏.


Het omschakelen naar de nieuwe dienstregeling is voor mij ook omschakelen naar een nieuw rooster. Heb ff fikse onregelmatigheid erop zitten, want bij mij ging het verre van soepel. Zo heb ik vroege en aflopende diensten gedraaid en je ziet direct verschil. In de vroege dienst kom je de echte forens tegen, die zich de rambam van me schrikt. Krijg dan vaak een vragende blik, terwijl ik met mijn MCS klaarsta voor controle en men zich verontschuldigd en vraagt wat ik kom doen..... als ik zou zeggen uw bankrekening plunderen, dan ben ik wel benieuwd naar de reacties ;)

In de middag kom ik vaak stoere kerels tegen, die geen mondkapje dragen en wel bij hebben. Je ziet de overwinning in hun ogen, want ze zijn ongehoorzaam.

Ook wil ik jongeren waarschuwen, die denken mij te slim af willen zijn. Ga nou niet onterecht op een railrunner reizen als je geen ID bij je hebt en ik twijfels heb. Geef dan valse ID gegevens op, want dan ben je er sneller vanaf. Liegen werkt ook niet, want voor je het weet, volgen er 2 bekeuringen en een uitstel van betaling van ongeveer 650 euro. Daar kan ik leuke dingen meedoen. Je postcode hoef je niet te kennen, maar echt, zorg dat je zoiets doms niet doet, je verliest het bij mij.

De laatste verkeerde trein nemen, terwijl je nog maar net op je benen kan staan. Ook dat wil ik afraden, want als je in de nacht op een onderstation uitstapt, krijg je het best koud kan ik je zeggen.

Wat ook wel eens leuk is om te zien, is als men nattigheid voelt. Laatst deed me trein niet wat ie moest doen, kreeg een reset en ineens werden er wat reizigers te wakker. Dachten dat ik politie gebeld had, tja, dan heb je wel wat te verbergen he..…

Buiten het bekende gezeur was dit wel weer eens fijn, ouderwetse trucs. Heerlijk.


Dit weekend weer 2 late diensten gedraaid. Wat valt me op, net als Jeroen, de drukte. Het is een stuk drukker in de trein en ook veel fietsen. Soms vraag je je echt af, hoe dan? 

Het naderende fiets meeneemverbod krijg ik weinig van mee. Ik hoop dat morgen er goed over gecommuniceerd word, want het is wel handig als men dat weet. 

Zelf heb ik het omgeroepen in mijn treinen. Tja, das het enige wat ik kan doen. Ik heb na ingaan van het fietsverbod pas donderdag weer dienst.

Ik zie ook meer reizigers met "problemen". Drank en drugsgebruik vallen daar ook onder. Ik word weer meer geattendeerd op reizigers, die teveel opvallen. Dan mag ik weer een keuze maken, wat ga ik ermee doen. 

Bij sommige ritten dit weekeinde heb ik gezien dat er coupes waren, die de 1,5 meter niet haalden. De trein was lang genoeg, maar ee zijn kuddedieren en blijven hangen biij drukte. De rest van de trein zal dan ook wel druk zijn. 

Ik blijf dit een zeer aparte tijd vinden en ik hoop dat we er goed uit gaan komen qua gezondheid.


Drie van de vier diensten verder. Ik ben nog onderweg, dus ik hoop dat het rustig blijft. 

Vrijdag was een afloper en daar ben ik niet tegen teveel problemen aangelopen. Heb mijn treinen kunnen controleren en het liep redelijk, op ms 2 pechvogels na qua geen vervoersbewijs kunnen tonen.

Dat was zaterdag wel ff anders. Het was weer ouderwets handhaven en schrijven. De redenen liepen uiteen van een gefraudeerd e-ticket gekocht van marktplaats (NIET DOEN!) tot intimiderende, brutale asielzoekers. Ik weet dit, aangezien ik ze heb voorzien van een nieuw ticket. Was er niet blij mee, zeker de brutaliteit niet om te proberen om drinken van me te krijgen. Ik was meer op me hoede dan anders. 

Een andere reiziger reisde met zo'n higimask op, ook dat niet geaccepteerd en deze reiziger gaf aan al 5 maanden te reizen en ik de eerste was die er iets van vond. De reiziger heeft hierna direct mondmaskers aangeschaft, dus dan geloof ik een verhaal wel sneller. 

Dan denk je de grootste ellende wel gehad te hebben. Nou nee, als je op een heerlijk onderstation twee reizigers hebt, die gaan roken en eentje is zo door het lint aan het gaan, de woorden zal ik maar niet beschrijven hier. Uiteindelijk heeft die persoon gekozen om op een veilige manier het station te verlaten. 

Dan denk je, het zal nu wel klaar zijn, nou nee hoor. Dan wordt er ingangscontrole gehouden door collega's van VenS en nog werd er geschreven in de trein. 

Toch had ik gisteren weer een ouderwets gevoel van mijn werk gedaan te hebben, ik skip dan ff alle correcties op mondkapjes. 

Vandaag had ik een relatief rustige dienst. Stuitte nog wel op een later bleek vluchteling, die wel meteen weet dat je in Nederland geacht wordt om een treinkaartje te hebben in de trein. Toch nog 2 reizigers moeten verzoeken om hun sigaret uit te doen, ach, er komt een tijd..... 

Hopelijk kom ik zo rustig terug op standplaats en ik gebruik nu mijn faceshield niet meer, maar mondkapjes. Het geeft me een rustiger gevoel in me hoofd. Krijg wel eelt achter me oren door die kapjes, maar als ik het goede voorbeeld niet geef, dan mag ik anderen hier ook niet op aanspreken....


Ik ben weer wat diensten verder. Ik merk aan mezelf dat ik mijn draai weer vind en dat ik leuke gesprekken heb met reizigers. Ik heb dat gemist en ik hoop snel de collega's, die nog niet door te trein gaan zover te krijgen om ze zover te krijgen hun werkzaamheden weer op te pakken.

De dienst die ik had op de ICD, daar was het vanouds qua toeslagen. Het aantal toeslagen dat ik heb uitgeschreven, was niet mals op het aantal reizigers. Verder veel reizigers moeten aanspreken op gebruik mondmasker met het meest gehoorde antwoord, ik heb het zo benauwd en ik zit hier alleen.

Hierna ben ik de late dienst ingegaan. Toch wel een verschil qua mondkapjes. In 1 dienst heb ik 3 man moeten aangeven uit te stappen en een kapje te regelen. Het aantal cols, sjaals en andere oplossingen kom ik niet erg vaak tegen gelukkig. 

Sinds de mondkapplicht pas 1 reiziger met gelaatsscherm tegengekomen, dus dat valt nog best mee.

Het verschilt echt in het land waar je bent. Ik schrijf me onderhand blauw aan uitstellen, je kan zeggen dat er een deel begonnen is met orde op zaken te zetten. Ook weer meer ingangscontroles met collega's VenS kunnen draaien en we hopen er signalen mee te geven. 

Reacties die ik van reizigers krijg zijn heel positief, blij dat we er weer zijn, nu alleen kijken hoe lang het kat en muis spelletje blijft wat betreft het correct dragen van de mondkap, want er komt een tijd dat er gewoon voor geschreven zal gaan worden. Hopen dat we dat punt niet gaan bereiken.

Ondanks al het aanspreken, krijg ik gelukkig weer positieve energie en krijg ik weer lol in mijn werk. Kijken of dit door blijft zetten.


Aangezien ik maar een klein radartje ben in het geheel, was ik toch best blij om weer eens onder mijn reizigers me te begeven. Ik spreek alleen voor mezelf overigens.

Ook ik moet erg wennen aan de beschermingsmiddelen. Zelf heb ik vandaag mijn hele dienst het gelaatsmasker gebruikt. Halverwege de dienst merkte ik hem al bijna niet meer op. 

Aangezien ik nu dus geen veredelde sleutelaar meer ben, flink door de treinen gegaan en reizigers aangesproken op de mondmaskerplicht. Ik zag veel verkeerd gebruik, een reiziger vond me te serieus bezig met me werk en een aantal die beweerden het niet te weten. Voor een eerste dag heb ik alleen gewaarschuwd en reizigers verteld waar het masker te kunnen kopen. Sommigen vinden het ook erg lastig een aanwijzing op te volgen. Tja, das nu eenmaal de realiteit. 

Ook te maken gehad met een zwerver (als ik de persoon daaronder mag scharen) die in de volle zon sliep op het perron. Op een onderstation. Zeer bijzonder is zoiets te noemen.

Ik kreeg veel meldingen dat het kapje benauwend is. Daarom ook belangrijk dat we door de treinen gaan en ik hoop dat mijn collega's snel gaan volgen. Juist ter controle of de climat control werkt en anders de luchtverversing.

Al met al voelde ik me weer meer in mijn element, maar eigenwijze reizigers blijf ik nog wel tegenkomen. De boetes gaan vanzelf volgen. Zit ik daar op te wachten? Nee, maar het feitb dat wij Nederlanders altijd vinden dat er uitzonderingen moeten zijn, daar word ik onderhand zo moe van. Ik zou graag eens van plek wisselen. Ook de kortere lontjes, we mogen niets meer zeggen, nee tuurlijk niet, want hoe durft een HC me op regels te wijzen. De HC wordt veelal laag ingeschaald, tot er iets gebeurd en men ziet wat het werk exact inhoud. De openbaring volgt, dus ik hoop straks op nette reizigers die de regels gewoon volgen.

Ik ben wel bang voor escalatie onderling tussen reizigers. Ik weet 1 ding zeker, ik spring er niet tussen, ik ga achteraf wel de BHV-er spelen. Deze vrees heb ik door de kortere lontjes. 

Het is fijn om weer mijn werkzaamheden op te hebben kunnen pakken, het kat en muis spel spelen, hoort er allemaal bij. 

Benieuwd naar de komende diensten van de week.


Bijna een week verder, ondertussen weer gewoon mijn diensten gedraaid. Vrijdag en het weekend had ik aflopers. Heb de situatie van maandag goed kunnen verwerken en daar was ik blij om.

De vrijdag viel me mee, ik heb weinig problemen gehad en er werd zeker in de late uren veel ingangscontrole gehouden bij de sprinters. Ene keer door de HC's geiniteerd, de andere keer door Veiligheid en Service.

Zaterdag begon mijn dienst geweldig. Een man wilde mij voor laten gaan om bij de poortjes in te checken. Ik gaf aan dat hij voor mocht, maar nee, ik moest eerst. Jullie raden het al, hij wilde gaan tailgaten, want ik vroeg hem of hij een kaartje had. Had ik beter niet kunnen vragen, kreeg me even wat gescheld over me heen. Ik moest de politie maar bellen. Ik heb denk ik erg dom staan kijken en kreeg ongevraagd meteen hulp van collega's van Veiligheid en Service. Toch vonden reizigers het zielig. Tja, als je zelf dronken bent, wil gaan tailgaten bij een HC en vervolgens gaat schelden, vraag ik mij af, waarom is die man zielig?

Dan heb je ook nog reizigers, die het bloed onder je nagels vandaan halen door hun eisen te stellen, terwijl ze geen vervoersbewijs hebben. Blijf dat best knap vinden moet ik zeggen. Helaas zijn er toch UVB uitgeschreven, want sommige spelletjes, daar ben ik bekend mee.

Vandaag was het echt mondkapjespolitie. Wat was het een drama met reizigers die eigen regels maakten. Nog niet eerder zo vaak collega's Veiligheid en Service bij de trein geroepen. Allemaal voor ofwel geen mondkapje, kapot mondkapje of niet opvolgen aanwijzing. Geweldig als het mondkapje op de kin wordt gedragen, vervolgens pissig zijn dat ik daar wat van ga vinden en vervolgens een blik met scheldwoorden tegen je wordt opengetrokken, dan vraag ik me echt af, serieus joh. Wordt volwassen. Ik doe alleen maar mijn werk, zo wordt het er echt niet leuker op. Net als een Engelstalige reiziger met droge ogen durft te beweren dat die niet op de hoogte was van de mondkapjes plicht. Ze was hem vergeten, maar om dan niet uit te stappen op het eerstvolgende station om het op te lossen, gewoon dom doen. Kan dan best geirriteerd uit de hoek komen, want ik word er echt maf van. Alsof het zo goed gaat allemaal.

Voorheen vond ik het leuk om in het weekend te werken. Dat is helemaal weg door dit gedoe. Zonde, echt zonde.

Sommige treinen zaten goed vol vandaag, waar ik me toch af ging vragen, wat is er te doen geweest? 

Nu heb ik weekend en ga weer de vroege in. Verwacht een stuk rust. 

 

 


Het blijft echt een wereld van verschil tussen de vroege doordeweekse diensten en de late diensten. Weekend is gewoon zo enorm veranderd, normaal werkte ik graag in het weekend, maar in de huidige tijd werk ik liever doordeweeks.

Had nooit gedacht dat we maandenlang in een crisis zouden komen. Als ik terugdenk aan vorig jaar, overvolle treinen, drukke perrons, wat is er ineens veel veranderd.

Ook de hulpvragen zijn anders. Kom bijna geen zieke reizigers meer tegen, best rustig trouwens. Toch kwam ik vandaag een reiziger tegen die last had van wagenziekte. Best lastig, maar gelukkig brengt het toilet dan een soort verlossing.

Wat me wel opvalt, reizigers laten vaak hun zooi achter. Waarom dat zo is, is mij onduidelijk. Heb niet het idee dat ik meer egoistische reizigers heb die hun afval niet willen weggooien. Dit even los van het geneuzel mondmasker.

Die Higimasks zijn in opkomst. Slechte zaak, snap niet hoe deze als veilig verkocht kunnen worden. Het is voor mij een spatmasker en dus niet toegestaan. OV personeel mag geen eigen spullen gebruiken, dus is het Higimask ook niet toegestaan voor collega's.

Zag er laatst een rij-instructeur mee werken. Dacht, oh nee he 😓.

Heb ook nog een flinke ruzie gehad met een treeplank van een Flirt. Ben in gevecht gegaan en nog verloren ook. Dacht dat ik het treeplank probleem wel kon tackelen, maar nee.  De deur bleef enorm eigenwijs en moest hem afsluiten. Normaal geen probleem, wel als het de minder validen deur is. Dan moet ik ook de overzijde afsluiten, je zal met je scootmobiel maar aan de werkende zijde inrijden en er niet meer uit kunnen 🤔. Daarom worden deze defecte deuren anders behandeld en mag het treinstel ook niet meer door. Dan sluit je 2 deuren, race je door je voorraad van Defectstickers heen..... 😅, moet ook overal op letten.

Vandaag nog twee reizigers gehad, die geen gevaar zagen en de treindeur opentrokken. Pas als het echt fout gaat, leert men dit pas af vrees ik. Toch is het weer ff geleden dat ik ermee te maken heb gehad. Komende week een afloper en 2 tussendiensten. Benieuwd of ik verschil ga merken weer. Fijn weekend voor iedereen 😀.


Na een zware week, veel diensten en weinig rust begin ik in een andere modus te komen. Helaas ben ik meer uitstellen aan het schrijven en hoor weer dagelijks dezelfde smoesjes. Soms denk ik dan, verzin eens wat anders, this ozo afgezaagd.…

Coronamaatregelen, ze blijven helaas en ik ben benieuwd hoe men er nu weer mee om zal gaan. Ik hoop beter, me verwachtingspatroon is een stuk lager helaas. 

Ik zie ook weer een toename in, IK MOET DIE TREIN HALEN acties, waar ik me verbaas dat men zichzelf zodanig in gevaar brengt om die ene (en absoluut niet de laatste en zelfs in 10 minuten regeling) trein nog te halen. Bizar gewoon. 

Ook het rennen naar treinen die al aan het vertrekken zijn. Ik begrijp het gewoon weg niet. Het zal wel aan mij liggen denk ik dan.

Ik merk wel op dat ik meer normale reacties krijg. Men begint weer normaler te doen. Dat idee begin ik te krijgen namelijk. Alleen die voeten op de bank, vreselijk goor. Degenen die dat doen, gaan dus nooit op hun viesgemaakte stoel zitten. Snap er niets van. Wel mooi om te zien dat vrienden elkaar soms zelf terechtwijzen, dat helpt mij enorm. Daar zie je aan dat er aanpassingen in gedrag komen. Niet bij het tuig en de egoisten, die blijf je houden helaas, maar ik ben er altijd van overtuigd dat iedereen de rekening een keer gepresenteerd krijgt. 

Dit weekend geen dienst, geen idee hoe druk het nu is, want ik bleef het toch best druk vinden om eerlijk te zijn.

Fijn weekend gewenst.


Een collega vertelde me dat na 660 dagen er geen coronamaatregelen meer zijn sinds woensdag en dat dat wennen zou worden. Dat kan je wel stellen ja.

De treinen worden weer voller, gezelligheid komt terug, maar ook groepen jonkies die geen enkel respect voor wie dan ook hebben. De erfenis van corona, niet echt tof. Hopelijk gaat dat ook weer normaliseren, maar de eerste diensten was echt weer wennen. 

De jeugd is weer stomdronken, vieze treinen zijn er helaas ook weer, doelend op het te diep in het glaasje gekeken te hebben, reizen met verkeerde kaartjes, erg vaak. 

Toch ben ik blij dat het weer wat normaler is, heb minder last van keelpijn en het is afwachten wat het verder zal gaan brengen. 

Wat ik heel zeker weer, Corona heeft ons niet goed gedaan of goeds gebracht helaas....


Reageer