Ik zat vandaag in de vertraagde ICE van Berlijn naar Utrecht van 10.07. Bij bad Bentheim kregen we te horen dat de trein een uur stil zou blijven staan e  mogelijk helemaal niet verder zou rijden. Twee trein medewerkers (een man en vrouw, beide nederlandstalig) lieten duidelijk merken dat ze dit heel vervelend voor ons vonden. De vrouw riep de informatie die ze had om in alle talen, ondanks dat ze het lastig had met het Duits en moest improviseren. De man bleef op het station dichtbij alle gestrande reizigers en toonde zich ook heel betrokken. Ik wil ze graag een groot compliment geven. Ze lieten zo merken mee te leven. Dat scheelt enorm! Een aanwinst voor de NS. We kregen als troost ook nog gratis koffie en hij liep door de trein om water uit te delen.